Αυτοβιογραφικά στοιχεία του αείμνηστου Θάνου Μικρούτσικου από τη σελίδα «Πρόσωπα»:
Γεννήθηκα στις 13 Απριλίου 1947.
Η θεία μου, που ήταν καθηγήτρια πιάνου, μη αντέχοντας την απώλεια του άντρα της,
έκλεισε το πιάνο, παρότι ήταν σπουδαία πιανίστρια.
Μια μέρα του 1951, την επισκέφτηκα.
Με πήρε αγκαλιά και μου είπε:
”Θανασάκη, σήμερα αποφάσισα να παίξω για σένα.”
Κάθισε στο πιάνο, άρχισε να παίζει ένα κομμάτι, γυρίζει κάποια στιγμή προς το μέρος μου, και βλέποντάς με να την κοιτώ αποσβολωμένος, μου λέει:
”Τώρα θα παίξεις εσύ.”
Με καθίζει στο πιάνο και βάζει το δεξί μου χέρι στα πλήκτρα του.
Από πάνω του
τοποθετεί το δικό της και αρχίζει να καθοδηγεί το κάθε μου δάχτυλο ώστε να παίξει την αρχική μελωδία.
Έτσι ξεκίνησε όλη μου η περιπέτεια.
Ήρθα σε επαφή τεσσάρων χρονών, μπήκα με τα μπούνια στην κλασσική μουσική,
δηλαδή Μπαχ, Μπετόβεν, Μότσαρτ, Χάυδν, Ντεμπυσσύ και μέχρι τα δώδεκα, που ήμουν προ του πτυχίου, έδινα συναυλίες στο πλαίσιο του ωδείου αλλά και σε προγράμματα επαγγελματικών συναυλιών.
Χωρίς τη μουσική, δεν ξέρω τι θα ήμουν.
Όλη μου η ζωή ήταν η μουσική.
Κοιτάω ένα φιλμ στον κινηματογράφο.
Όσο ενδιαφέρον κι αν είναι, υπάρχει περίπτωση, να σκέφτομαι που άφησα το χαρτί με την παρτιτούρα.
Ε, αυτό, δεν είναι και το καλύτερο πράγμα στον κόσμο.
Η γυναίκα μου, παρότι προπονημένη, ακόμη με ρωτάει:
Που είναι το μυαλό σου;”
Μου λένε:
”Καλά ρε συ Θάνο, την ώρα που σε βλέπουμε να παίζεις στο πιάνο, κλείνεις τα μάτια σου και χάνεσαι, απογειώνεσαι, και απογειωνόμαστε κι εμείς.
Και τους απαντώ:
”Μπορεί εκείνη την ώρα πραγματικά να χάνομαι, αλλά, για να φτάσω σ’ αυτό το σημείο της απογείωσης, έχω περάσει σκληρή πειθαρχεία.
Για παράδειγμα, για να γραφτεί η μουσική για την παράσταση ”Η επιστροφή της Ελένης” πέρασα 20ωρα επί 9 μήνες.
Θα τα κατάφερνα χωρίς να έχω τρομακτική πειθαρχία;
Μου αρέσει ένα χωριό στην Κρήτη, απέναντι από το Λιβυκό πέλαγος που κάναμε ένα σπίτι πριν μερικά χρόνια και εκεί μπορείς να συνομιλείς με τον χρόνο.
Παρουσία του αέναου Λιβυκού μου αρέσει να συνομιλώ με τον χρόνο.
Μου λέει: ”Θα σε κερδίσω, όπως τους κερδίζω όλους.”
Και του απαντώ:
”Το ξέρω, και προετοιμάσου για τα επόμενα χτυπήματα που εγώ θα σου δώσω μέχρι να με ρίξεις κάτω.”
Κι όταν με ρίξει κάτω, θα ήθελα όλα τα δικά μου πρόσωπα να φοράνε λευκά.
Όλη μου τη ζωή έπαιζα μουσική ντυμένος στα μαύρα, τώρα θα ήθελα στα λευκά.
Θάνος Μικρούτσικος
Σήμερα, έφυγε από τη ζωή.
Πηγές:
oneman. gr – συνέντευξη στην Έρικκα Ρούσσου
amna. gr – συνέντευξη στον Γιώργο Μηλιώνη
lifo. gr – συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοίτη
Σελίδα «Πρόσωπα»
Φωτογραφία του Γεωργίου Σταματάκη του Γρηγορίου με το Θάνο Μικρούτσικο στα Καπετανιανά
