Κείμενο – Φωτογραφία: Πόπη Σπανάκη
Φούρια μεγάλη την εποχή ετούτη στο Λασίθι.
Να ποτίζουνε στσοι κήπους, να μολέρνουνε και να μαζώνουνε τσοι μύλους κάθε μέρα, να βγάνουνε ρόβια , αρακάδες, ροβύθια και φακές αξημέρωτα προτού ο ήλιος ποδιαφωτίσει, να θερίζουνε σπαρμένα τσοι ταχινές, μ ακόμη και τη νύχτα με το φεγγάρι, να δένουνε δεμάθια και να τα κουβαλούνε στ αλώνι με το χτήμα , να λονεύγουνε στ αλώνι.
Μικιοί -μεγάλοι γλακούνε στο κάμπο για να τα προκάμουνε όλα, σπίτι δε τσοι θωρεί ντίπι.
Ο ήλιος πυρώνει, ο ίδρως ανάμειχτος με τη σκόνη κακανελίζει από τα κούτελα αθρώπω και συνεργαζόμενων οζώ, χτημάτω και βουγιώ, μα οι δουλειές δεν ανημένουνε. Οι Λασιθιώτες πνιμένοι, κοπέλια και μεγάλοι στο αγώνα.
Στο κήπο μας στ αργιάκια η μητέρα έχει θερίσει τη ταγή και οι αγκαλιές είναι απλωμένες κατάχαμα στο χωράφι.
– Μανώλη παιδί μου, εκειέ στ αργιάκια δα πάω να πολεμήσω να δέσω τη ταγή, γιατί ναι πολλές μέρες θερισμένη και δα θρουλίσει όλη χάμαι. Μόνο να κατεβείς με τα κοπέλια να μου δίδετε τσ αγκαλιές, λέει η μητέρα στον αδερφό μου το Μανώλη απού τονε ερχομένοι από τη Χώρα
– Καλά μητέρα, πήγαινε ετουλόγου σου και δα κατεβούμε κι εμείς ντελόγο αξοπίσω.
Κι ετσά το κάμανε κιόλας.
Η Πόπη από χούϊ απαθανατίζει εικόνες.
Εικόνες -ντοκουμέντα πλέον, από το Λασίθι που έφυγε ανεπιστρεπτί
Από το Λασίθι του χθές.
Λεξιλόγιο
μολέρνω το μύλο= ανοίγω -απλώνων τα πανιά
χτήμα = μουλάρι και γάΙδαρος
ντίπι= καθόλου
θρουλίσει= θα μαδίσει
ντελόγο=αμέσως
