Γράφει ο π. Αρσένιος Προκοπάκης
Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας, της Μάνας που αγκαλιάζει όλο τον κόσμο και μεσιτεύει στον υιό της για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Έτσι, περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο, ο λαός μας τιμά και σέβεται την Παναγία, την οποία επικαλείται σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής του.
Εκκλησίες της βρίσκονται πολυάριθμες σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, ιδιαίτερα το νησιωτικό, ορισμένες δε, όπου υπάρχουν θαυματουργικές εικόνες της, αποτελούν θρησκευτικά προσκυνήματα.
Η ομορφιά της Παναγίας…
Είναι συγκλονιστική η «Κοίμηση της Θεοτόκου», στη βυζαντινή αγιογραφία, όπου φαίνεται να κοιμάται με τη γαλήνη απλωμένη στη μορφή της σε απόλυτη εναρμόνιση με την ψυχική της ομορφιά.
Μια ομορφιά που διακρίνει κατεξοχήν την Παναγία με την «ωραιότητα της παρθενίας» της και το «υπέρλαμπρον το της αγνείας» της.
Αυτή η ομορφιά που θα γίνει ακόμα πιο αισθητή τη βραδιά του Δεκαπενταύγουστου, κατά τη μεγάλη γιορτή της «Πλατυτέρας των Ουρανών» που θα λάμψει αυτή τη νύχτα στον ουρανό, σκορπίζοντας το γαλάζιό της φως παντού πάνω στη γη. Στον ελληνικό λαό η επωνυμία Παναγία έχει καθιερωθεί στους αιώνες μεσα από πολλα προσωνύμια.
Προσωνύμια που χαρακτηρίζουν την Μητέρα όλων μας…
Τη Μεγάλη Μάνα…
Αναλογιζόμαστε την μεσιτεία της στον Κύριο και παρηγορούμαστε καρδιακά για την αγάπη της αυτή…
Χαρά να την αντικρίσεις.
Ευχαρίστηση να την επικαλείσαι.
Ευλογία να σ’ επισκέπτεται.
Ελπίδα βέβαιη να την παρακαλάς.
Βοήθεια μεγάλη η σκέπη της.
Πού να βρεις τα ωραία λόγια να την εγκωμιάσεις;
Πόσο φτωχή είναι η γλώσσα για τα μεγάλα ονόματα;
Πόσο έχει φθαρεί η γλώσσα από την κατάχρηση.
Έτσι σιωπάς και τα λες όλα.
Όπως σιωπηλή ακολουθούσε παντού τον αγαπητό Υιό Της.
Μέχρι Σταυρού.
Μητέρα του Θεού, μητέρα των ανθρώπων, μητέρα του πόνου, μητέρα της αγωνίας, μητέρα των θλιβομένων, σύντροφε των μονομάχων του Θεού, των μοναχών…
Καλή Παναγιά, το Πάσχα του καλοκαιριού…
