Γράφει ο Ζαχαρίας Κατσακός*
Διαβάζω πάλι διάφορα σχόλια για μας τους εκπαιδευτικούς, επ’ ευκαιρία της συζητούμενης αύξησης του ωραρίου μας.
Τα της …αυξήσεως αυτής θα σχολιάσω σε άλλη ανάρτηση.
Διαβάζω λοιπόν ότι δεν δουλεύομε, ότι καθόμαστε τις γιορτές και τα καλοκαίρια, ότι το ωράριό μας είναι ελάχιστο, γενικώς ότι είμαστε άχρηστοι άνθρωποι.
Εδώ γελά κάνεις και με την ουσία των επιχειρημάτων, αλλά κυρίως με την έλλειψη στοιχειώδους γνώσης και σοβαρότητας.
Δεν θα επαναλάβω τα αυτονόητα.
Ότι εργαζόμαστε τουλάχιστον 10 ώρες την ημέρα, ότι οι μήνες Μάης και Ιούνης είναι σαν να εργαζόμαστε 4 μήνες (εξετάσεις, παραγωγή θεμάτων, διορθώσεις, διορθώσεις σε βαθμολογικά κ.λπ.).
Δεν θα επαναλάβω επίσης το γνωστό, ότι μια ώρα διδασκαλίας ισοδυναμεί με 4 ώρες εργασίας.
Αυτά προφανώς είναι ακατανόητα πράγματα για τους κρίνοντες.
Αγαπητοί φίλοι, σοβαρά επιχειρήματα παρακαλώ.
Μην υποβαθμίζετε και μην ακυρώνετε τον εκπαιδευτικό.
Κάνει ουσιαστική δουλειά και μάλιστα πολλές φορές πράττει εθελοντικά ακριβώς γιατί αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα της εργασίας του.
Προφανώς εξαιρέσεις υπάρχουν όπως σε όλα τα επαγγέλματα.
Από τα χέρια μας περνά όλη η κοινωνία.
Λάθη κάνομε.
Όμως προσπαθούμε για το καλύτερο.
Θλιβερές συνθήκες δουλειάς, αφόρητη γραφειοκρατία, γραμματειακή υποστήριξη, θλιβερά αναλυτικά προγράμματα …
Θα βάλω όμως και μιαν άλλη παράμετρο, θα στενοχωρήσω μερικούς, αλλά όσοι με ξέρετε πολύ καλά γνωρίζετε ότι δεν μασώ τα λόγια μου.
Καλόν είναι λοιπόν, όσοι είστε γονείς και κρίνετε τους εκπαιδευτικούς να σκεφτείτε τι κάνατε για τη σωστή ανατροφή των γόνων σας;
Επίσης θα ήθελα να ξέρω τι συλλογικό πράξατε για μια καλύτερη εκπαίδευση;
* Ο Ζαχαρίας Κατσακός είναι Φιλόλογος στη Β’θμια Εκπ/ση
Το άρθρο του κ. Κατσακού είχε δημοσιευτεί πριν ένα χρόνο περίπου στο “e-mesara.gr” αλλά είναι πάντα επίκαιρο…
