Το πρώτο ταξίδι μιας Caretta caretta από την αμμουδιά όπου σκάει το αυγό της μέχρι την ακροθαλασσιά είναι και το σημαντικότερο της ζωής της.
Στηρίζεται στο ένστικτο και το DNA της για να βρει τον προσανατολισμό της.
Μόνο αν τα καταφέρει την πρώτη φορά θα ξαναγυρίσει μετά από μερικές δεκαετίες στην ίδια παραλία για να γεννήσει τα μικρά της και να διαιωνίσει το είδος της.
Εικόνα από το Καλαμάκι του Δήμου Φαιστού σήμερα το μεσημέρι:
Το μικρούλη χελώνακι αποφάσισε να βγει στον κόσμο μεσημέρι με τις πιθανότητες επιβίωσης απειροελάχιστες μιας και ο δυνατός ήλιος σε συνδυασμό με καυτή αμμουδιά, η αδυναμία προσανατολισμού, η απουσία υγρασίας δεν του έδιναν πολλές ελπίδες.
Για καλή του τύχη όμως υπήρξαν μικροί και μεγάλοι εθελοντές όπου ανοίγοντας του ένα κανάλι με νερό και βρέχοντας το συχνά, χωρίς να το ακουμπήσουν, κατάφερε να βρεθεί στο θάλασσα, έτοιμο να εξερευνήσει το απέραντο των ωκεανών.
Ο ενθουσιασμός των μικρών παιδιά ήταν απερίγραπτος γνωρίζοντας ότι επιτελούν ένα σπουδαίο εγχείρημα και όταν πλέον το μικρό χελωνάκι έφτασε στη θάλασσα ξέσπασαν σε ζητωκραυγές και χειροκρότημα …
Η πορεία του στη ζωή ξεκινά με πολλούς εχθρούς όπως καβούρια, γλάρους, ψάρια, αλλά και κινδύνους όπως οι ανθρώπινες δραστηριότητες στις παραλίες και στη θάλασσα.
Να θυμηθούμε ότι μόνο 1 στα 1000 χελωνάκια θα επιβιώσει για να ενηλικιωθεί!
Ευχόμαστε να καταφέρει να γυρίσει ξανά στον κόλπο της Μεσαράς και να εναποθέσει, ενήλικας πια, τα αυγά του στην παραλία του Καλαμακιου.
Καλό ταξίδι μικρούλη…
(Ευχαριστούμε την αναγνώστριά μας για το κείμενο και τις φωτογραφίες…)
(Φωτογραφία κορυφής: Μύρων Τζαρδής τον οποίο και ευχαριστούμε…)
