Του Μανώλη Χρηστάκη*
Οι εργάτες γης είναι διαχρονικό πρόβλημα.
Έχουν περάσει από εδώ εργάτες από όλες τις γειτονικές χώρες.
Αλλά και από την Μολδαβία, Γεωργία, Ρωσία, Ουκρανία, Ρουμανία, Πολωνία, Σερβία κλπ.
Όλοι χωρίς άδεια εισόδου αρχικά.
Στην περιοχή μας τα τελευταία χρόνια επικράτησαν οι Πακιστανοί..
Δεν γνωρίζουν καλά Ελληνικά ούτε είναι ειδικευμένοι.
Τελευταία ζήτησαν και πήραν αύξηση 150 ευρώ τον μήνα.
Και μετά την κοπάνησαν για την Ιταλία χωρίς να πουν τίποτα, ούτε αντίο ούτε ευχαριστώ.
Είναι δηλωμένοι εχθροί της Ελλάδας.
Τί άλλο θέλουμε για να ξυπνήσουμε;
Περιμένουμε να στηριχθεί η προκοπή τής Ελλάδας σε τέτοια χέρια;
Ινδία λοιπόν δηλωμένη και επίσημα σύμμαχος μας.
Έχει Πολλά εκατομμύρια νέων φτωχών ανθρώπων.
Δεν χρειάζεται να το κάνουμε περισσότερο ανάλυση πιστεύω.
Η Ελλάδα πρέπει να δίνει τα δισεκατομμύρια ευρώ των εργατικών σε φίλους και συμμάχους.
Αλλιώς θα πάθουμε μεγάλες εκπλήξεις.
Ήδη έχουμε πάθει μεγάλη ζημιά.
Χρειάζεται ανατροπή και στροφή 360° προς Ινδία.
Τούς άλλους τούς εκπαιδεύαμε, τούς πληρώναμε, τούς στεγάσαμε και μας πούλησαν εν μέσω παραγωγής.
Τα συμπεράσματα εύκολα.
* Ο κ. Μανώλης Χριστάκης είναι Αγρότης και πρώην Πρόεδρος του Συνεταιρισμού Τυμπακίου
