Του Νίκου Μαθιουδάκη
Βλάσης Μαθιουδάκης 1933-2025
Αποχαιρετήσαμε στο Μεσοχωριό 2-2-2025 ένα εξαιρετικό και καλοσυνάτο άνθρωπο της κοινωνίας του, ένα καλό οικογενειάρχη και καλό συγγενή τον Βλάση Μαθιουδάκη !!
Γέννημα θρέμμα του Μεσοχωριού που έζησε πορεύτηκε, άνθρωπος του σειρά και των αξιών, δημιούργησε μια εξαιρετική και υπέροχη οικογένεια με παιδιά και εγγόνια που κοσμούν σήμερα τον τόπο και την κοινωνία !!
Έφθασε αισίως τα 92 χρόνια ζωής φεύγοντας πλήρης ημερών , γράφοντας την δικιά του ιστορία οικογενειακά, κοινωνικά και πολιτιστικά !!
Γιατί ο Βλάσης εκτός από βιοποριστικό του επάγγελμα ώς αγρότης που πορεύτηκε για όλα αυτά τα χρόνια της ζωής του σε αμπέλια, ελιές, χωράφια και περβόλια, ασχολήθηκε συγχρόνως για αρκετά επίσης χρόνια με το Λαούτο και μάλιστα ήταν από τους πρώτους και παλιούς Λαουτιέρηδες που κάνουν την εμφάνιση τους στα χωριά μας μαζί με τον Αντώνη Μαρκατάτο και τον Κώστα κατσουλιέρη από τον Πύργο σχεδόν της ίδιας ηλικίας !!!!
Θα έλεγα ότι εκείνα τα χρόνια το Μεσοχωριό αποτελούσε από μόνο του Μουσική Σχολή Καλλιτεχνών γιατί ήταν πάρα πολλοί αυτοί που είχαν ασχοληθεί και είχαν κάνει έντονα την εμφάνιση τους στα μέσα του περασμένου αιώνα με ΄λύρα λαούτο και Μαντολίνο όπως ο Γιώργης ο Γοραντωνάκης, ο Γιώργης Καρκαβάτσος, ο Γιάννης ο Βεργάκης ο ”Τσικιντίρης” ο Βλάσης Μαθιουδάκης, ο Μανώλης ο Παπαδάκης ο Αγροφύλακας, ο Σταύρος ο Βεργάκης, ο Δημήτρης ο Μαθιουδάκης, ο Γιάννης ο Μαθιουδάκης, ο Χρήστος ο Βεργάκης ,ο Ζαχαρίας Μελεσανάκης και ο πατέρας του…… και πολλοί νεότεροι που επάξια συνεχίζουν σήμερα, με κορυφαία φυσικά μορφή που κυριαρχούσε εκείνα τα χρόνια στην περιοχή του κάμπου και των αστερουσίων και άφησε έντονα το δικό του αποτύπωμα και σπουδαία μουσική κληρονομιά και παρακαταθήκη τον αξέχαστο Κωστή Παπαδάκη η Λυρατζάκι και επίσης πολλούς μερακλήδες στο χορό και στο τραγούδι που τους πλαισίωναν !!!!
Ο Βλάσης έρχεται και κάνει την εμφάνιση του εκεί στα μέσα του του περασμένου αιώνα ως επόμενος συνεργάτης του Λυρατζάκι μετά τον Γιώργη Καρκαβάτσο που λόγω ηλικίας αποσύρετε σιγά σιγά από την καλλιτεχνική δραστηριότητα !! Από τούς παλιούς που έζησαν το χωριό πλήρες και σε καλές εποχές με τα γλέντια στο μέγαρο του ‘’Νταγκώνα’’ αλλά και στα πολλά καφενεία του Μεσοχωριού που όλοι διοργάνωναν και ιδιαιτέρως στο μεγάλο πανηγύρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου
Αγαπημένα ξαδέρφια, αδερφοπαίδια με τον πατέρα μας τον Μανώλη τον Μαθιουδάκη, και οι γονέοι τους, δύο από τα έντεκα αδέρφια της μεγάλης οικογένειας των Μαθιουδάκηδων του Μεσοχωριού !!
Πάντα με το χαμόγελο, και στην κάθε μας συναντηση πάντα με ενδιαφέρον να ρωτήσει και να μάθει για το κάθε ένα μας ξεχωριστά !!!
Θυμάμε όταν κατέβαινε ο Παπούς μας ο Νικολής απο την Εθιά στο Μεσοχωριό στο φιλόξενο σπίτι της θείας Κρουσταλένιας όπως και όλων, για κοινωνικές και συγγενικές υποχρεώσεις έπρεπε να καθίσει τουλάχιστον δυό τρεις ημέρες για να δεί από κοντά τα αδέρφια του και τα παιδιά τους αμοιβαίο και απαραίτητο να πάει και να φιλοξενηθεί στα σπίτια τους, καθώς υπήρχε μεταξύ τους δυνατή σχέση αγάπης και εκτίμησης !!!
Σχέσεις, χατίρι και σεβασμού ανεξίτηλες που συνεχίζουμε και εμείς σήμερα όσο μπορούμε παρά τις δυσκολίες των καιρών στις δικές τους παρακαταθήκες !!!
Επειδή τα παιδικά χρόνια και οι παιδικές μας αναμνήσεις παραμένουν έντονα χαραγμένες στην μνήμη μας θα αναφερθώ στον Γάμο της αδερφής μας της Μαρίας Μαθιουδάκη και του Μιχάλη Καλεντάκη που ο Βλάσης έρχεται με τον Λυρατζακι καλεσμένοι κατ’ επιθυμία, αλλά και αδυναμία του πατέρα μου και για τους δυό τους, για να παίξουν στο πενταήμερο γλέντι του Γάμου τον Γενάρη του 1962΄όπως εξελίχθηκε τότε από το ξεκίνημα της Πέμπτης που πήραν τα προυκιά, μέχρι την Δευτέρα το Βράδυ και το τελείωμα του με τον Πρινιανό του γάμου της δευτέρας στα σοκάκια του χωριού όπως συνηθιζόταν τότε, όσο και το γλέντι της παραμονής, αλλά και της ημέρας του Γάμου που προηγήθηκαν !!
Εγώ ήμουν τότε σε ηλικία 9 χρονών αλλά θυμάμαι ότι για έρθουν τότε στην Εθιά μέσα μεταφοράς δεν υπήρχαν και ανηφόρισαν για συντομία από το παλιό μονοπάτι νότια του Μεσοχωριού περνώντας κοντά απ την εκκλησία του Αγίου Σάββα πρός στίς δυτικές πλαγιές του ασφεντυλιά απο τα ‘’Τζιγκούνια’’, κρατώντας την λύρα στο Βαλιτσάκι και το Λαούτο στην δερμάτινη θήκη περπατώντας αυτό το δύσκολο και επικίνδυνο μονοπάτι, παράλληλα με το επιβλητικό Εθιανό Φαράγγι, για να έρθουν στην Εθιά !!!
Τα αναφέρω αυτά για τους σημερινούς καλλιτέχνες που έχουν σήμερα όλες τίς ανέσεις, γιατί αυτοί οι παλιοί και με κίνδυνο την ζωή τους σε κακοτοπιές και καιρικές συνθήκες, περπατούσαν η έπρεπε να γνωρίζουν τα μονοπάτια για να φθάσουν και στο ποιο απομακρυσμένο χωριό του κάμπου και των αστερουσίων και τυχεροί αν είχε δρόμο και πήγαινε το λεωφορείο της γραμμής. Και πέρα από το όποιο δήποτε κέρδος που αποκόμιζαν θά έλεγα ότι έκαναν πραγματικά μεγάλο λειτούργημα, στηρίζοντας σε δύσκολες συνθήκες την παράδοση και τον πολιτισμό του τόπου μας στο να πάνε και να συμμετέχουν σε χαρές αλλά περισσότερο να προσφέρουν και να δώσουν χαρές!!!!
Και άν σήμερα η παράδοση έχει φθάσει εδώ που έχει φθάσει μεγάλο μερίδιο ανήκει σε αυτούς που δεν επεδίωξαν την προσωπική τους προβολή αλλά να σώσουν ακούσματα και μελωδίες που εμείς καυχόμαστε σήμερα !!!
Όπως έλεγε και σε κάποια συνέντευξη του ο μεγάλος αείμνηστος Ρεθεμνιώτης λυράρης απο τα Ακούμια ο Γεράσιμος Σταματογιαννάκης σε ανάλογες και παρόμοιες περιπτώσεις ότι: εμείς δεν πηγαίναμε στα γλέντια για να πλουτίσουμε αλλά πηγαίναμε για να ομορφαίνομε τσι χαρές των ανθρώπω…..
Ο Βλάσης συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους λυράρηδες του Μεσοχωριού και της περιοχής και μάλιστα τελευταία φορά που πιάνει το Λαούτο στα χέρια του ήταν στο Μεσοχωριό στην τιμητική βραδιά που διοργανώθηκε από τον πολιτιστικό Σύλλογο στην πλατεία και έξω από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στίς 14- Αυγούστου του 2000 πρός τιμήν του μεγάλου και αξέχαστου Λυράρη Κωστή Παπαδάκη η Λυρατζάκι !!!Σωζονται φωτογραφίες απο Γάμους και πανηγύρια και ηχογραφήσεις όπως απο το πανηγύρι του Προφήτη Ηλια στην Εθια το 1969 σε κασέτα κασετόφωνου απο τον Γιώργη Βελεγράκη της όλγας και απο τον Γάμο του Νικολη Σφακιανάκη και της Λευκουλας Περάκη στο Ροτάσι σε μπομπίνα κασετοφώνου εγραφής απο τον Μάμα Σταυρακάκη που είχε φέρει εκείνα τα χρόνια απο την Γερμανία με τον Λυρατζάκι στην Λύρα και τον Βλάση Μαθιουδάκη στο Λαούτο !!!
Το Μεσοχωριό ακόμα φτωχότερο απο ανθρώπους παλιάς κοπής που φεύγουν όπως ο Βλάσης που το βίωσαν το έζησαν το γλέντησαν το στήριξαν, το αγάπησαν, το έβαλαν στην καρδιά τους και για πάντα στα χώματα του……
Κλείνει ένας μεγάλος κύκλος αλλοτινών αυθεντικών εποχών και ξέγνοιαστων χρόνων που μας σημάδεψαν όλους που ζήσαμε, βιώσαμε και συνεχώς αναπολούμε στην μνήμη μας …..
Αξιέπαινα τα παιδιά του η Ελένη ο Μιχάλης η Ειρήνη η Γεωργία όπως και και εγγόνια του όλα που στάθηκαν δίπλα του μέχρι την τελευταία αναπνοή , και υπερήφανα για τίς αξίες και τίς παρακαταθήκες που σας αφήνει κληρονομιά ο πατέρα σας πίσω του !!!
Ας είναι αιωνία η μνήμη του, και η αφορμή με τον μισεμό του , στο να σκαλίσομε ένα μέρος από μνήμες γύρω από το όνομα του, γύρω από την ιστορία του Μεσοχωριού, της περιοχής , και της οικογενείας μας!!
Βλάσση Καλοστραθιά σου !!
Νίκος Μαθιουδάκης Εθιά Αστερουσίων
