Γράφει ο Εκπαιδευτικός Δημήτρης Σταματάκης
Με άφατη θλίψη έμαθα για τον χαμό του αγαπητού μου φίλου, συναδέλφου και μεγάλου Κρητικού από τις ηρωικές Μέλαμπες του Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου, του αείμνηστου Νίκου Μαργαρίτη.
Υπέροχος φιλόλογος, με σκευή και λόγο θεολογικό, σεμνός ιεροψάλτης στο ιερό αναλόγιο του χωριού του, αλλά και με σκωπτική διάθεση στα παράξενα του καιρού μας. Εμβριθής μελετητής των κλασικών γραμμάτων, ζηλευτός συζητητής και με ένα χιούμορ καταλυτικό! Γλεντζές, πιοτής και μερακλής, αλλά δυστυχώς και αρειμανίως χρόνιος καπνιστής, έπαιζε τις πενιές του μπουζουκιού και αναστέναζε η παρέα του από μεράκια…
Ευτύχησα να τον βρω διευθυντή μου πριν 16 χρόνια στο Γυμνάσιο Μελάμπων, όταν πρωτοξεκινούσα την πορεία μου στη δημόσια εκπαίδευση. Ας είναι αναπαυμένη η ψυχούλα του, θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του και περισσότερο στη σύντροφό του και καλή μου συνάδελφο, Γεωργία Ραμούνδου.
