Τὰ Μάταλα τῆς Κρήτης δὲν ἔμειναν γνωστὰ μόνο ἐπειδὴ ἔγιναν ὁ τόπος τῆς ἀμφισβήτησης καὶ τῆς συγκέντρωσης τῶν «χίππηδων».
Ἦταν καὶ τὸ σημεῖο ἀπ’ ὅπου ἔφευγαν οἱ νέοι ἀπὸ τὰ χωριὰ στὸ νότιο μέρος τοῦ νόμου Ἡρακλείου γιὰ τὸ λιμάνι κι ἀπὸ ἐκεῖ πρὸς τὴ Γερμανία, τὴν Ἀμερική, τὸν Καναδᾶ καὶ τὴν Αὐστραλία ἀναζητῶντας καλύτερη τύχη.
Γιὸς μετανάστη ἀπὸ τά Βόρριζα μᾶς εἶπε δείχνοντας αὐτὴ τὴ φωτογραφία: «ἂν δὲν ὑπῆρχε βεντέτα σὲ ἐξέλιξη, ὁ ἄλλος ἔφευγε γιατί ὑπῆρχε φτώχεια καὶ καταστροφὴ ἀπ’ ὅσα ἄφησαν πίσω τους οἱ Ναζὶ κατακτητές. Ἔφευγε πάντα ὁ ἄνθος τῆς κάθε οἰκογένειας, ἐκεῖνοι ποὺ ἦταν ρωμαλέοι, ὑγιεῖς καὶ δυνατοί. Ὅταν ὑπῆρχε καλὴ «φουρνιὰ» ἦταν κάτι σὰν πανηγύρι ὁ ἀποχαιρετισμός τους μὲ λύρες, μπαλωθιές, εὐλογία ἀπὸ τὸν παπᾶ, κλάματα ἀπὸ τὶς μανάδες καὶ καμάρι γιὰ τοὺς πατεράδες ποὺ περίμεναν κάτι καλύτερο γιὰ τὸ σπιτικό τους. Ἀκόμα καὶ τὸ ΚΤΕΛ ἔστελνε τὰ πιὸ καλά του λεωφορεῖα, σὰν αὐτὸ ἐδῶ κι ὄχι τὰ παλιὰ μὲ τὶς μουτσοῦνες».
Σὲ ἕναν τέτοιο ἀποχαιρετισμὸ στά Μάταλα σώθηκε τούτη ἡ φωτογραφία μὲ θρυλικὸ 55, ἕνα ἱστορικό Volvo B635 ποὺ κατασκεύασε ὁ μεγάλος κρητικὸς τεχνίτης Μαρινάκης (ΗΜ-7212). Ἀντίγραφο αὐτῆς τῆς φωτογραφίας ἀποτελεῖ ἔκθεμα στό @nationalhellenicmuseum τοῦ Σικάγο.
