Πανέμορφη και χθες η δύση του ήλιου…
Έπαιζε κρυφτό με τα σύννεφα, δημιουργώντας θαυμάσιους χρωματισμούς λίγο πριν βουτήξει στα νερά του κόλπου της Μεσαράς.
Κοιτάζοντας την, κάπου από τους Βώρους, θυμήθηκα μια μαντινάδα της Μαρίας της Μιχελάκης που λέει:
Λατρεύω την ανατολή, τη δύση τη φοβούμαι,
γιατί τον κύκλο της ζωής με κάνει και θυμούμαι…
Καλή εβδομάδα!
