Με λένε Ζαφειρένια, γυναίκα του Γιάγκου Σκουλά, κι είμαι Ξυλουροπούλα [σ.σ.: το πατρικό της είναι Ξυλούρη].
Γεννήθηκα στα Ανώγεια το 1934 και σ’ αυτό το σπίτι μένω από το 1949.
Ο αδερφός μου ο Γιώργης έπαιζε μαντολίνο και συνόδευε τον ξάδερφό μου τον Ψαρονίκο [τον Νίκο Ξυλούρη], ήταν ο «πασαδόρος» του, που λέμε, σε γιορτές και πανηγύρια.
Ήσαν συνανάθρεφοι, συνήλικοι, πέρασαν μαζί τα νιάτα τους.
Πάει, έφυγαν κι οι δύο.
Πολλά βάσανα είχε η ζωή μου. Έζησα Κατοχή, Εμφύλιο και χούντα.
Εμαρτυρήσαμε στη χούντα, γιατί ο άντρας μου εμπήκε φυλακή κι εκεί αρρώστησε και έπαθε λευχαιμία και πέθανε, όταν ήμουν 38 χρονών.
Έχασα αδέρφια μου, έχασα και δύο από τα επτά παιδιά μου.
Εδώ, σε τούτο το σπίτι τα γέννησα τα παιδιά μου. Πονάω πολύ, αλλά δεν το λέω, για χάρη των υπολοίπων.
Απ’ όλα έχει η ζωή, και λύπες, αλλά και χαρές.
Αλλά οι χαρές είναι λιγότερες και ελαφρύτερες, οι λύπες περισσότερες και πιο βαριές.
Έτσι είναι η ζωή όμως.
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr
