Κείμενο – Φωτογραφία: Κατερίνα Τσικνάκη
Μια εβδομάδα μετά, αποφάσισα να δημοσιεύσω φωτογραφία από την μετωπική σύγκρουση που είχαμε με τρεις συναδέλφους εκπαιδευτικούς καθώς πηγαίναμε στο σχολείο μας, στο ΕΕΕΕΚ Σητείας .Καταρχήν για να ευχαριστήσω το νοσοκομείο και ιδιαίτερα το ανθρώπινο δυναμικό του, την άμεση μεταφορά στο νοσοκομείο από το ΕΚΑΒ αλλά και την φροντίδα του προσωπικού που προσπαθεί να ανταπεξέλθει πάρα τις δύσκολες συνθήκες εργασίας του. Το γεγονός ότι ενώ διαθέτει ένα σύγχρονο αξονικό τομογράφο δεν χρησιμοποιείται τις περισσότερες φορές λόγω έλλειψη ειδικού προσωπικού. Η λειτουργία του την συγκεκριμένη μέρα ήταν καθοριστική γιατί διέγνωσε τα κατάγματα στην σπονδυλική μου στήλη…. Πάρα τις καταγγελίες για μεθοδευμένη υποβάθμιση του και τα κτηριακή προβλήματα του το νοσοκομείο Ιεράπετρας, το μοναδικό στο νότο της Κρήτης, βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο και παίζει καθοριστικό ρόλο στο νομό όπου έχει ένα άθλιο οδικό σύστημα και μια ιδιαίτερη γεωγραφική και εδαφική ποικιλομορφία…. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την δευτεροβάθμια Λασιθίου για την συμπαράσταση της αλλά ιδιαίτερα την διευθύντρια μου Ελένη Δρετάκη όπου βρέθηκε κοντά μου τις πρώτες κρίσιμες στιγμές… Θα ήθελα να σας πω ότι στο τροχαίο είμαστε τρεις εκπαιδευτικοί, την Ειρήνη που έχει στο σπίτι της ένα μωρό 20 μηνών, την Ελπινίκη που με όλο όνειρα ξεκινάει την κοινή ζωή της με τον άνθρωπο που αγαπάει και εγώ που για τέταρτη χρονιά αφήνω τον άντρα μου και τα δύο παιδιά μου για να διδάξω παιδιά στην ειδική αγωγή. Ο γιος μου φέτος δίνει πανελλήνιες και δεν θα μπορώ να τον βοηθήσω όσο θα ήθελα αφού τον περισσότερο χρόνο θα τον περάσω στο κρεβάτι…και πέστε μου τι να πω στους μαθητές μου που με περίμεναν για τρίτη χρονιά, με περνούν τηλέφωνο και κλαίνε. Είναι δύσκολο να αντιληφθούν το απρόοπτο και το μη αναστρέψιμο…. Θα ήθελα επίσης να πω ότι εμείς, οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί αναπληρωτές Κρήτης θα αγωνιστούμε για ένα καλύτερο οδικό σύστημα στην Κρήτη, για εμάς και τα παιδιά μας αλλά και την υπεράσπιση της δικαιοσύνης προς το άτομο μας εφόσον υπήρχε ακατανόητη συμπεριφορά από τον άλλο οδηγό.
Το τροχαίο έλαβε χώρα στο δρόμο προς Σητεία μετά το χωριό Καβούσι όταν οδηγός από το αντίθετο ρεύμα μετά από στροφή μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και ερχόταν κατά πάνω μας. Ακόμα και με σινιάλο με τα φώτα, δεν άλλαζε την πορεία προς εμάς… Τώρα είναι βέβαια σειρά της αστυνομίας να βρει τις ακριβές συνθήκες αλλά σίγουρα θα πρέπει να διερευνηθεί ψυχιατρικά και ψυχολογικά ο οδηγός οποίος περίμενε να φύγουν οι αυτόπτες μάρτυρες για να φωνάξει ότι δεν έφταιγε αυτός και ούτε μια φορά δεν ρώτησε την κατάσταση μας ή να έρθει να δει αν είμαι καλά μιας και εγώ ήμουν ξαπλωμένη στο πλάι του δρόμου….
Θα ήθελα να επισημάνω επίσης την σημαντικότητα της αύξησης μονίμων διορισμών κοντά στο τόπο κατοικίας και μείωση των αναπληρωτών. Το κράτος πρέπει να δώσει περισσότερα σχολεία και νοσοκομεία. Πυλώνες μιας πολιτισμένη χώρας.
