Γράφει ο Γιώργος Μαμάκης
Για χιλιετίες, οι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στις σκιές των οροσειρών στις εύκρατες περιοχές της Γης.
Ο χειμώνας σκέπαζε τις κορυφές με χιόνι, και μετά περισσότερο χιόνι, μέχρι που η ανοιξιάτικη ζεστασιά μετέτρεπε τα ρέματα σε ποτάμια που έκαναν δυνατή τη ζωή.
Αυτή η εξάρτηση από το χιόνι του βουνού συνεχίζεται σήμερα.
Υπάρχουν ξηρασίες που ορίζονται από την έλλειψη βροχής και άλλες από ξηρό έδαφος. Υπάρχει ξηρασία ροής ρεμάτων και εξάντληση των υπόγειων υδάτων.
Η ξηρασία του χιονιού δίνει μια νέα άποψη των βουνών που ξεραίνονται: Είναι μια κατάσταση που προκαλείται είτε από την έλλειψη χειμερινών βροχοπτώσεων είτε από τις πολύ ζεστές θερμοκρασίες για το χιόνι.
Μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά έναν βαθμό Κελσίου μπορεί να μειώσει την ποσότητα του νερού που αποθηκεύεται στο χιόνι στις αρχές της άνοιξης κατά 20%.
Οι θερμοκρασίες φέτος στην χώρας μας ήταν σε υψηλά επίπεδα για την εποχή τους κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα το ποσοστό χιονόπτωσης να μειωθεί κατά πολύ το φετινό χειμώνα εδώ στα Λευκά Όρη.
“Τελευταίος χορός” λοιπόν για φέτος στο χιόνι!
Το βουνό δε χορταίνεται ποτέ… να είμαστε καλά του χρόνου πάλι με πολύ χιόνι (όχι σαν φέτος) και καλούς φίλους ..!
