Του Γιώργου Μαμάκη
Ένα ταξίδι σήμερα στο Φαράγγι του Χαυγά, στο βασίλειο των ξωτικών, για να γνωρίσουμε έναν άλλο κόσμο, πέρα από τον ανθρώπινο.
Μέσα στο σιωπηλό φαράγγι και τις σκιές των πρίνων με τα απόκοσμα σχήματα, στις σπηλιές και το ποτάμι, στην εντυπωσιακή ολοστρόγγυλη πέτρα και την λίμνη, μοιάζει το θρόισμα των φύλλων και το φύσημα του ανέμου σαν κάποιο αδιόρατο πανάρχαιο κάλεσμα.
Ένα κάλεσμα που μας προσκαλεί να ταξιδέψουμε σε μαγικά μονοπάτια και μυστικούς δρόμους, μέσα σε ένα βασίλειο παράξενο και θαυμαστό· στο αόρατο Βασίλειο των Ξωτικών και των Νεράιδων του νεραιδοκόλυμπου του Χαυγά, σε ένα κόσμο κρυμμένων λαμπερών και πολύχρωμων υπάρξεων, σχεδόν άυλων, που μας περιμένει να τον ανακαλύψουμε.
Παράξενες μορφές ύπαρξης, με παιχνιδιάρικη και ανέμελη φύση και με αρχέγονη σοφία, μυστικές πύλες και περάσματα, που οδηγούν σε κόσμους όπου υπάρχουν όντα μιας άλλης πραγματικότητας.
Η παρουσία τους μοιάζει να μας μαγνητίζει, να μάς μαγεύει και να μας εισάγει σε νέες διαστάσεις, πέρα από το χώρο και το χρόνο, πέρα από κάθε λογική.
Και ιδού!
Η πέτρα κυλά!
Η «πύλη» προς αυτούς τους κόσμους ανοίγει. Πύλη που δημιουργεί μονοπάτια επικοινωνίας των δύο κόσμων, του πραγματικού και του φανταστικού, ώστε να ρέει ο ένας μέσα στον άλλο, αμβλύνοντας τα στενά όρια της ύλης. Αποκαλύπτοντας αυτά τα αόρατα μυστικά μονοπάτια οδηγούμαστε σε μια γοητευτική «χώρα», που έχει κάτι από τη φευγαλέα φύση, το απόκοσμο άγγιγμα και τη μαγεία ενός ονείρου.
Σε έναν κόσμο που είναι συνώνυμος με την ομορφιά, τη δημιουργία, τη χαρά για τη ζωή και την αιώνια νεότητα.
Έναν ξωτικόκοσμο του οποίου οι κάτοικοι συχνά επισκέπτονται το δικό μας κόσμο, όταν τα «πέπλα» της ύλης λεπταίνουν και επιτρέπουν αυτή την επαφή.
Το στοιχειακό βασίλειο υπάρχει και θα υπάρχει εδώ όσο υφίσταται η υλική δημιουργία.
