Μόνο με τους καύσωνες του καλοκαιριού (όπως έγινε και πέρυσι) ίσως γλιτώσουμε την ελαιοπαραγωγή της Κρήτης απ’ το καταστροφικό έντομο που ακούει στο όνομα “δάκος”.
«Υπάρχει από τώρα μεγάλος δακοπληθυσμός στην Κρήτη», όπως αποκαλύπτει ο γεωπόνος και γενικός γραμματέας του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Γιάννης Σμυρνάκης. Μάλιστα, τη φετινή χρονιά (όπως και πέρυσι μέχρι που ξέσπασαν οι καύσωνες και κυριολεκτικά άλλαξαν τα δεδομένα) ο ίδιος την παραλληλίζει με την καταστροφική χρονιά του 2019, όταν η κρητική ελαιοπαραγωγή αποδεκατίστηκε τόσο από τον δάκο όσο και από μύκητες όπως το γλοισπόριο αλλά και τη βούλα!
«Φέτος υπάρχει πολύς δάκος. Και οι ελαιοπαραγωγοί δε θα πρέπει να είναι εφησυχασμένοι. Φαίνεται δηλαδή πως και αυτή η χρονιά θα είναι μια χρονιά δάκου, εκτός και αν έχουμε πάλι καύσωνες το καλοκαίρι», λέει χαρακτηριστικά προς την εφημερίδα μας ο γενικός γραμματέας του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Και, βέβαια, αυτό συμβαίνει παρά τον φετινό βαρύ χειμώνα, τα χιόνια και τις παρατεταμένες κακοκαιρίες με τις πολύ χαμηλές τιμές της θερμοκρασίας. «Ο παρατεταμένος και βαρύς χειμώνας καθυστέρησε της άνθιση της ελιάς. Και σήμερα βλέπουμε στην Κρήτη να υπάρχει πολύς ανθός στα ελαιόδεντρα. Και, επειδή έβρεξε και αρκετά και η ελιά “πήρε” όσο νερό ήθελε, πιστεύω ότι φέτος θα πάμε σε πάρα πολύ καλά αποτελέσματα στην ανθοφορία και πιστεύω και στην παραγωγή».
Ωστόσο, συνέχισε ο ίδιος: «Την ίδια ώρα όμως υπάρχουν και δακοπληθυσμοί. Και σε αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό ευθύνονται τα παρατημένα και αμάζευτα λιόφυτα. Αυτή τη στιγμή, πάμε σε λιόφυτα και μαζεύουμε ελιές και βλέπουμε να υπάρχουν πολλοί δάκοι σε πλήρη κινητικότητα. Βέβαια, είναι νωρίς ακόμα για να ψεκάσουμε κατά του δάκου. Αλλά ακόμα και κατά του πυρηνοτρήτη». Όμως, μόλις “σκάσει” ένα ποσοστό των ανθών της ελιάς μπορούμε να προχωρήσουμε σε ψεκασμούς για τον πυρηνοτρήτη. «Αυτή τη στιγμή μπορεί να υπάρχει καμιά καλόκορη, να υπάρχουν και ακάρεα, αλλά για την καταπολέμηση του πυρηνοτρήτη θα προχωρήσουμε στον πρώτο ψεκασμό τον Μάϊο», όπως εξηγεί χαρακτηριστικά ο κ. Σμυρνάκης.
Ο πρώτος ψεκασμός κατά του πυρηνοτρήτη γίνεται σε ένα στάδιο πριν την άνθιση της ελιάς. Και αφού ολοκληρωθεί στη συνέχεια και η άνθιση, τότε βλέπουμε τους ανθούς να “δένουν” και να σχηματίζονται οι καρποί της ελιάς. Το στάδιο πριν την άνθιση και αμέσως μετά την άνθιση είναι δύο στάδια που μοιάζουν πολύ και θα πρέπει οι παραγωγοί να είναι προσεκτικοί για τη φυτοπροστατευτική προστασία που θα πρέπει να εφαρμόσουν.
Για παράδειγμα, πριν την άνθιση κάνει πολύ καλό και η χρησιμοποίηση χαλκούχων σκευασμάτων μαζί με διαφυλικά λιπάσματα, ενώ, μόλις ανθίσει η ελιά, ο χαλκός κάνει κακό στην ελαιοκαλλιέργεια και θα πρέπει να αποφεύγεται.
Η καλύτερη πρόληψη – Την άνοιξη ο πρώτος ψεκασμός
Σε ό,τι αφορά τον ψεκασμό για τον πυρηνοτρήτη, επιτυγχάνουμε με αυτόν να σκοτώσουμε και κάποια έντομα του δάκου από τη λεγόμενη “πρώτη γενιά”. Επομένως, είναι απολύτως αναγκαία η πρώτη επέμβαση που γίνεται αποκλειστικά και μόνο από τον παραγωγό μέσα στην άνοιξη. Η καλύτερη πρόληψη ή και καταπολέμηση γίνεται με δύο ψεκασμούς κατά του πυρηνοτρήτη. Ο πρώτος στην ανθόβια γενιά και ο δεύτερος στην καρπόβια γενιά.
«Φανταστείτε ότι στην ελιά μόνο το 5% των ανθών να “δέσει” μιλάμε για μεγάλη παραγωγή. Και φέτος η ανθοφορία είναι μεγάλη», σύμφωνα με τον γνωστό γεωπόνο, που κάνει λόγο για μια πολύ καλή παραγωγή ελαιολάδου στην Κρήτη, αν βεβαίως όλα πάνε καλά, και σύμφωνα πάντα με τα σημερινά δεδομένα.
Στη συνέχεια, γύρω στον Ιούνιο με Ιούλιο θα έχουμε και τον πρώτο ψεκασμό κατά του δάκου, όταν θα έχει δηλαδή «σκληρύνει ο πυρήνας της ελιάς».
Στο μεταξύ, μέχρι τότε, μέσα στον Μάη, θα πρέπει να γίνει και η παγιδοθέτηση από τα συνεργεία του προγράμματος για την καταπολέμηση του δάκου αλλά και από τους ίδιους τους παραγωγούς. «Γύρω στα μέσα Μαΐου θα μπούνε οι παγίδες και από τους ίδιους τους παραγωγούς, αν θέλουν να παρακολουθούν τη δραστηριότητα του δάκου», όπως εξηγεί ο Γιάννης Σμυρνάκης.
Οι παγίδες μπορεί να είναι είτε του εμπορίου, είτε και αυτές που συνηθίζουν οι παραγωγοί στην Κρήτη να φτιάχνουν κόβοντας και τρυπώντας μπουκάλια του νερού, βάζοντας μέσα τους ως τη μέση νερό με θειική αμμωνία, η μυρωδιά της οποίας “τραβάει” τον δάκο, τον εγκλωβίζει μέσα στο μπουκάλι και κατά συνέπεια τον σκοτώνει.
Πηγή: neakriti.gr – Χριστόφορος Παπαδάκης
