Κείμενο – Φωτογραφίες: Μιχάλης Ανδριανάκης
Για εκατοντάδες χρόνια οι γυναίκες του Κουρνά, άσπριζαν με ασβέστη κάθε χρόνο την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
Γενιές πέρασαν, το ένα στρώμα καθόταν πάνω στο άλλο, ξεχάστηκε πως είχε αγιογραφίες από κάτω.
Ο ηλεκτρολόγος, που έκανε την ηλεκτρική εγκατάσταση, σίγουρα είδε τα χρώματα, όταν γέμισε την εκκλησία με γραμμές και διακόπτες.
Αντίθετα ο ντόπιος εργολάβος, που ανάλαβε τις εργασίες αντικατάστασης των κονιαμάτων, μόλις είδε τα χρώματα, σταμάτησε και ειδοποίησε της Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Έτσι σώθηκε ένας από τους πιο σημαντικούς τοιχογραφικούς διακόσμους της Κρήτης σε τρία στρώματα, που χρονολογούνται στα τέλη του 12ου, στα μέσα του 13ου και στις αρχές του 14ου αιώνα.
Ακολούθησε με την επίβλεψή μου, η σταδιακή αποκάλυψη των τοιχογραφιών, ή έρευνα μέσα στο ναό και η αποκατάστασή του.
Στη συντήρηση, που κράτησε αρκετά χρόνια, εργάστηκαν οι συντηρητές Τ. Μόσχος, Μ. Στεφανάκης, Σ. Λιάγκουρα, Α. Θεοδωρακόπουλος, Δ. Τσίγκανας, Μ. Τρουλινός, Θ. Τρουλινός, Ν. Ποθητός +Λ. Κάσσης, Γ. Αυγέρος και πολλοί άλλοι.
Ήταν μια επίπονη εργασία, που όμως άξιζε τον κόπο.
Έτσι ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της Κρήτης σώθηκε και αναδείχτηκε.
