Γράφει ο Κωνσταντίνος Καδιανάκης
Κατά τη διαδικασία της και του κλαδέματος των ελαιόδεντρων παράγονται φυτικά υπολείμματα τα οποία εάν διαχειριστούν αποτελεσματικά τη συλλογή τους για την καλλιέργεια.
Το κάψιμο των φυτικών υπολειμμάτων τις καλλιέργειες της ελιάς αποτελεί μια σύνηθες μέθοδο καταστροφής τους. Πέραν του γεγονότος της επιβάρυνσης της ατμόσφαιρας, της υποβάθμισης του περιβάλλοντος αλλά και του κινδύνου επέκτασης της φωτιάς σε ωφέλιμη βλάστηση, καταστρέφεται και μια σημαντική ποσότητα οργανικής ουσίας με μεγάλη περιβαλλοντική και οικονομική αξία.
Ιδανική διαχείριση των φυτικών υπολειμμάτων είναι η Κομποστοποίηση ή Αερόβια Αποδόμηση. H κομποστοποίηση είναι μια διαδικασία κατά την οποία τα φυτικά υπολείμματα αποσυντίθενται με τη βοήθεια του σφαιρικού αέρα, την παρουσία και τη συμμετοχή οργανισμών και οργανική ουσία ή χυμό, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά αλλά και σημαντικό εδαφοβελτιωτικό υλικό που λείπει από χωράφια εντατικά καλλιεργούμενα. Η Οργανική Ουσία είναι ένας σημαντικός παράγοντας γονιμότητας του εδάφους και πηγή θρεπτικών στοιχείων. Βελτιώνει τις πηγές του εδάφους, αυξάνει την ικανότητα συγκράτησης στοιχείων της εδαφικής υγρασίας, προστατεύει την έκλυση ή τη δέσμευση θρεπτικών.
Η πρώτη φάση για την διαδικασία της κομποστοποίησης είναι ο τεμαχισμός των κλάδων σε μικρά κομμάτια ξύλου μέσω μηχανημάτων Τεμαχισμού ή Θρυμματισμού. Στη συνέχεια είτε κάνουμε σωρούς των φυτικών υπολειμμάτων είτε δημιουργούμε μεγάλα σιλό και τα τοποθετούμε μέσα. Φροντίζουμε να υπάρχει επαρκής υγρασία και να ανακατεύουμε κατά κάποιο χρονικό διάστημα ώστε να αερίζονται επαρκώς. Μετά από μερικούς μήνες το κομπόστ είναι έτοιμο για χρήση. Μία άλλη λύση σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή η διαδικασία της κομματοποίησης σε κάποιο χώρο, αποτελεί η ενσωμάτωση με καταστροφές στο έδαφος. Σημαντική λεπτομέρεια περίπτωση ενσωμάτωσης ο πολύ καλός τεμαχισμός των κλαδιών αλλά και να υπάρχει επαρκής υγρασία στο έδαφος.
Κατά την διάρκεια της αποσύνθεσης μάλιστα στα αρχικά στάδια που αναπτύσσονται υψηλές θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να θανατώνουν πιθανά παθογόνα που μπορεί να υπάρχουν στα φυτικά υπολείμματα. Στα τελευταία σταδία η αποσύνθεση ολοκληρώνεται με τη βοήθεια μικροοργανισμών και εντόμων όπως μύκητες γαιοσκώληκες, αραχνίδια κ.λπ.
Η κομποστοποίηση είναι μια πρακτική με πολλαπλά πλεονεκτήματα. Συνεισφέρει στην προστασία του περιβάλλοντος και της κλιματικής ισορροπίας, ευνοεί και αυξάνει την γονιμότητα των ήδη βεβαρημένων χωραφιών και συμβάλλει στη μείωση της κόστους καλλιέργειας λόγω του περιορισμού χρήσης λιπασμάτων και λοιπών εδαφοβελτιωτικών.
Πηγή Πληροφοριών:
– Μανιός, Θρασύβουλος(2007). Απορρίμματα &Υπολείμματα στον Ελαιώνα. ΑΤΕΙ Κρήτης.
– Τσαπικούνης, Φάνης(2004). Θρέψη-Λίπανση των Φυτών. Εκδόσεις Σταμούλη.
– Καδιανάκης Α.Ε.
