Γράφει ο Γιώργος Μυλωνάκης
Περί κλιματικής αλλαγής…
Σωτήριον έτος 1956.
Τοπική εφημερίς εν Αγίω Νικολαω εκδιδόμενη – μην πάει ο νους σας αλλού.
Και μη μου πείτε ότι το 1956 υπήρχαν αυτές οι τσιμεντένιες τερατουπολεις, οι τσιμινιέρες στις παρυφές των αστικών ιστών, τα εκατομμύρια αυτοκινήτων και όλα όσα συνθέτουν την σύγχρονη απληστία του ανθρώπου.
Και δε νομίζω να χρησιμοποιούσαμε αιρκοντίσιον για να αντεπεξέλθουμε σ΄ αυτές τις συνθήκες.
Μη μασάμε λοιπόν παραμύθια “ειδικών”.
Η φύση όσο κι αν τη βασανίζουμε έχει τρόπο να αντιστέκεται και να διεκδικεί χώρο για όλους τους οργανισμούς που τη συνθέτουν.
Αλήθεια αναρωτηθήκαμε πως αντέχουν ζώα και φυτά;
Αυτό δε σημαίνει ότι τα όποια φαινόμενα πρέπει να τα κάνουμε ακόμη πιο δύσκολα με τη συμπεριφορά μας.
Και κυρίως να παίζουμε με τις αντοχές και την υπομονή του πλανήτη.
Η φωτο είναι του φίλου Γιάννης Τσιχλής.
Και οι ευθύνες και δικές μας για ότι στο σπίτι μας συμβαίνει.
* Ο Γιώργος Μυλωνάκης είναι συνταξιούχος Δάσκαλος
