Κείμενο – Φωτογραφία: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Κάθε γιορτή η μοναξιά, ντύνεται τα καλά της,
τα μαύρα τα μεταξωτά, τα αραχνοΰφαντα της.
Κάθεται μέσα στους πολλούς, και δεν τηνε θωρούνε,
διαλέγει εκείνους τους καλούς αυτούς που δεν μιλούνε!
Κι όταν τελειώνει η γιορτή, και σβήσει το καμίνι,
τους λέει κάτι τις στ αφτί και φεύγει και τς αφήνει…
