Της Ζαμπίας Λαζανάκη
Σήμερα δε θα γράψω σάς περιμένουνε, θα γράψω σας ευχαριστούμε!
Ήταν τρεις ημέρες γεμάτες παράδοση παραμύθια ,χρώματα, χορό και μουσική.
Αυτή είναι η πόλη που ονειρευόμαστε!
Μια βόλτα στην παραλιακή να μπορεί να μεταμορφωθεί σε διαδραστική κυψέλη γνώσης και ψυχικής ανάτασης.
Το ποσό ανάγκη το έχουν οι Ηρακλειώτες κάθε ηλικίας το είδαμε, το αφουγκραστήκαμε!
Μας το ψιθύρισαν τα βήματα τους στο χορό που αγνοούσαν τις αρθρίτιδες, τα τραγούδια που σιγομουρμούριζαν, ο ήχος από το χειροκρότημά τους, τα νοσταλγικά τους βλέμματα.
Μας το ψιθύρισαν οι παιδικές αγκαλιές που σε γκρέμιζαν από τη σκηνή ,τα έξυπνα μάτια που σκέπαζαν την ομορφιά της θάλασσας.
Τα χρώματα στους καμβάδες που σκίασαν το παχύ γκρι που ενοχλεί τη ζωή !
Έπεσε η αυλαία στα καραβόλια σηκώθηκε για λίγο η ψυχή μας…ένα πέταγμα, ένα πετάρισμα!
Σας ευχαριστούμε όλους!
