Της Έλενας Λαζαρίδου*
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του τέλειου δασκάλου; Δεν έχω ιδέα! Μπορώ όμως να πω με σιγουριά (ακόμα και με την ελάχιστη εμπειρία που έχω!) πως με λίγα απλά πραγματάκια θα κερδίσετε γρήγορα τη συμπάθεια αλλά και τον σεβασμό των παιδιών σας και θα χτίσετε γερές βάσεις επικοινωνίας μαζί τους. Αποθηκεύστε τα για τον Σεπτέμβρη!
- Μη φωνάζετε στους μαθητές σας. Τουλάχιστον όχι συχνά. Δεν είναι κουφοί και σίγουρα δεν είναι στις προθέσεις σας να τους κουφάνετε. Προσπαθήστε να υψώνετε τη φωνή σας όταν πραγματικά χρειάζεται, διαφορετικά θα είστε ο υστερικός που ουρλιάζει συνεχώς και μόνο αυστηρός δε θα φαίνεστε.
- Γελάστε μαζί τους όταν ειπωθεί κάτι αστείο στην τάξη. Επιστρατεύστε όλο σας το χιούμορ. «Πειράξτε» ακόμα κι εσείς κάποιον από τους μαθητές σας (εννοείται φυσικά πως θα είναι κάποιος που “σηκώνει” κάτι τέτοιο και θα γελάσει με το αστείο σας!). Έτσι θα είναι πιο εύκολο για εσάς να οριοθετείτε την κατάσταση και να τους επαναφέρετε σύντομα σε τάξη.
- Αποφύγετε όσο μπορείτε την εντολή «Μη», δεν υπάρχει χειρότερο για τα αυτιά τους και γενικά οι απαγορεύσεις βγάζουν αρνητική ενέργεια! Αντί να πείτε «Μη μιλάτε» προτιμήστε το «Με παρακολουθείτε;» ή «Προσέξτε αυτό που λέω, είναι σημαντικό».
- Το πρωί μην ξεκινάτε το μάθημα κατευθείαν με το που μπαίνετε στην τάξη. Ακόμη και οι καλύτεροι μαθητές θα προτιμούσαν κάτι πιο ευχάριστο από τη διδασκαλία, αν είχαν την επιλογή αυτή. Δώστε τους λοιπόν κάποια λεπτά για να μπουν σε κλίμα «τάξης» και χαλαρώστε τους με μια μικρή συζήτηση π.χ. για κάποιο αθλητικό ή πολιτιστικό γεγονός της προηγούμενης μέρας.
- Προσπαθήστε να μην τους φορτώνετε με πολλές εργασίες για το σπίτι. Όσο βαριέστε εσείς να ετοιμάσετε ή να διορθώσετε κάποιο διαγώνισμα (ελάτε, παραδεχτείτε το!) άλλο τόσο βαριούνται και οι μαθητές σας. Ποιος σας είπε ότι άξιος είναι ο δάσκαλος που εξαφανίζει ένα δάσος την εβδομάδα σε φωτοτυπίες;;; Εξάλλου η κύρια δουλειά γίνεται μέσα στην τάξη, επομένως λίγες ασκήσεις για εμπέδωση και επανάληψη στο σπίτι είναι αρκετές.
- Μη φοβάστε τη φράση «δεν ξέρω». Δε θα φανείτε για κανέναν λόγο χαζοί. Τα παιδιά δεν έχουν την ανάγκη ενός πάνσοφου θεού πάνω από τα κεφάλια τους αλλά ενός ανθρώπου που θα τους καθοδηγήσει να βρουν τη λύση. Υποσχεθείτε τους πως θα ψάξετε στοιχεία για το θέμα που παρουσιάστηκε και θα τους τα φέρετε την επόμενη μέρα. Προς θεού, μην το ξεχάσετε, θυμούνται τα πάντα!
- Αποφύγετε την “ξερή” βαθμολόγηση στα τεστ (Στις μικρές τάξεις αποφύγετε γενικώς τη βαθμολόγηση, ας μην τους κάνουμε βαθμοθήρες από μικρά!). Σημειώστε επίσης πού έχουν αδυναμίες και τι πρέπει να ξανακοιτάξουν. Θυμηθείτε να τους τα πείτε και προφορικά.
- Κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας μην προσπερνάτε δραστηριότητες που περιέχουν διάφορα παιχνίδια, θέατρο, μουσική, χειροτεχνίες κ.α. Βαρετά για εμάς, το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε που αυτά τους αρέσουν περισσότερο απ’ όλα;;;
- Κάντε τους τη χάρη να αφιερώσετε κάποια ώρα που θα σας ζητήσουν για να κάνουν κάτι άλλο π.χ. να ετοιμάσουν μια αφίσα για το πάρτι τους. Τις περισσότερες φορές μπορεί να είναι δικαιολογία για να χάσουν μάθημα αλλά υπάρχουν και φορές που πραγματικά δεν έχουν άλλη ευκαιρία να βρεθούν με τους συμμαθητές τους για να δημιουργήσουν κάτι ομαδικό, ειδικά αν σκεφτούμε το φορτωμένο πρόγραμμά τους όλη την ημέρα! Άλλωστε ούτε εσείς ούτε τα παιδιά είστε ρομπότ προγραμματισμένα για να κάνετε συγκεκριμένα πράγματα σε συγκεκριμένη ώρα, έχετε την ευελιξία αυτή, αρκεί να περιοριστεί σε 1-2 φορές μέσα στη σχολική χρονιά!
- Μην τρελαίνεστε και μην τα τρελαίνετε με την ύλη! Αυτή η μανία είναι δικό σας πρόβλημα, όχι των παιδιών. Βγάλτε όσα μπορείτε και όσα “αντέχει” η τάξη σας! Σκοπός είναι να κατανοήσουν όσα κάνετε στην τάξη και όχι να περνάτε από τη μία σελίδα στην άλλη με ταχύτητα που θα ζήλευε και ο Bolt… Έχουν χρόνια μπροστά τους να εμπλακούν σε αυτήν την ψυχοφθόρα και καταστροφική διαδικασία, εμείς ας προσπαθήσουμε να τους δώσουμε αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν «πραγματική γνώση».
* Η Έλενα Λαζαρίδου είναι αναπληρώτρια δασκάλα και αρθρογραφεί στο http://protaodaskalos.blogspot.gr/
