Του Γιάννη Θεοδωράκη
Μαχαίρι είναι στη καρδιά
η φεύγα σου Αντώνη
κι έχει μαυρίσει η Φαιστός
και τα αρχαία κλαίνε…
Βγάζουν οι πέτρες δάκρυα
που πας ακούς και λένε
κι άνθρωποι που βοήθησες
βγάζουνε πόνου δάκρυ…
Κανένας δεν το πίστεψε
και είναι νωρίς ακόμα
να το δεχτούν πως έσβησε
το καθαρό σου γελιο…
Ολόκληρη την Μεσσαρά
την έκανες να κλαίει
γιατί δεν ήσουν κοινός
ούτε συνηθισμένος…
Ήσουνα ένας άνθρωπος
που χάριζες αγάπη
κι ότι καλό επροσφερες
στο σπίτι το δικό μου…
Να σου το κάνει ο θεός
Παράδεισο Αντώνη
γιατί ανθρώποι όπως εσύ
Παράδεισο αξίζουν…
Καλό ταξίδι Αντώνη μας
μα όσο κι αν πας μακριά μας
για όλους θα σαι μια ζωή
Ο ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ ΜΑΣ….
