Της Άννα Σκανδαλακη
Πενθούμε τ’ Άστερουσια, ο Χάρακας, η Κρήτη
και τα πουλιά σωπάσανε, για σένα Αρχιμαντρητη…
Θλιμμένες είναι οι καρδιές σήμερα των Αθρωπω
γιατί η θανή σου γίνεται μακριά σε ξένο τόπο….
Το ποίμνιο σου ορφάνεψε που σ’ είχενε Προστατη
και τσ’ οδηγούσες στου Χριστού το ίσιο μονοπάτι…
Να φύγεις για τον ουρανό δεν ήταν ο καιρό σου
να σβήσει ή καλοσύνη σου και το χαμόγελο σου…
Μ’ αφού ταν θέλημα Θεού έτσα λογιός να γίνει
ΦΙΛΟΘΕΕ ό Χάρακας με προσευχές σε ντύνει…
Μέσα εις το Παράδεισο να κάνεις Λειτουργία
και να Υμνείς με τσ’Αγγέλους τη Μάνα Παναγία….
Να βρεις γαλήνη και δροσιά εις τον Παράδεισο σου
και μια ξεχωριστή μορφή θα μείνεις στο χωριό σου…..