Γράφει ο Γιάννης Λιονάκης
Τι ασφάλεια και κουραφέξαλα.
Τη βολή μου θέλω.
Είσαι καλά που θα με βάλεις να κάνω 350 επιπλέον μέτρα για να πάω στο ..Βενιζελειο;
Κανόνισε όμως, όταν σκοτωθεί το παιδί μου σαυτή την επικίνδυνη καθημερινή παράνομη αριστερή στροφή, θα βρω όλους τους δικηγόρους να σε δικάσω που δεν έκλεισες το δρόμο.
Άσε που αν με γράψεις που παραβίασα την αριστερή στροφή θα βάλω λυτούς και δεμένους να σβήσω την κλήση μια που ο άκαρδος μπάτσος με έγραψε για 3 μέτρα δρόμο.
Αν δε, είχες βάλει κάμερα και μου έστελνες το πρόστιμο σπίτι θα είχες παραβιάσει τα προσωπικά μου δεδομένα.
Παρεπιπτόντως ρωτήστε συμπολίτες μας που σε Ευρωπαϊκές πόλεις μπήκαν ανάποδα στα πέντε μόλις μέτρα για να μην κάνουν το γύρο του τετραγώνου στις 2 τα μεσάνυχτα, νέκρα παντού ,και το πρόστιμο ήρθε στο Ηράκλειο αργότερα.
Και βέβαια δε με νοιάζει που μπορεί σαυτή την παρανομία, να «φύγω» από τροχαίο πριν φτάσω στο νοσοκομείο.
Γιατί αν έβλεπες και τηρούσες το σήμα με την απαγόρευση ,όπως έπρεπε να κάνεις ,δεν θα είχε κάποιος την ανωμαλία να γεμίσει τον κόσμο κολωνάκια.
Γιατί όταν όλος ο νότος του Ηρακλείου οδηγούνταν σαυτό τον κόμβο αντί με μια «μαχαιριά»και μια διαπλάτυνση νάβγαινε στην Εθνική οδό προς τα ανατολικά δεν μας ενοχλούσε.
Γιατί όταν σκοτωνόμαστε στο ΒΟΑΚ δεν βγαίνουμε «στο μεϊντάνι» να διαμαρτυρηθούμε εδώ και 30 χρόνια, επειδή δεν είναι ο δρόμος έξω από την αυλή μας.
Όταν τα παιδιά μας πεζοπορούν ,στο ίδιο ακριβώς μέρος μέσα στη λάσπη του πρανούς αλλά και χωρίς ένα πεζοδρόμιο για να πάνε με ασφάλεια στο σχολείο τους απέναντι, δεν ανοίγει μύτη .
Για να μην πω, πως 20 χρόνια ακούμε για κόμβο εκεί και κόμβο δεν βλέπουμε, πως η Μεγάλου Αλεξάνδρου δε λέει να «δει το φως» της άλλα τόσα χρόνια και να βγει στην Κνωσσού..
Όταν μηχανάκια, αυτοκίνητα, πεζοί, συνωστίζονται στο φανάρι και αλληλοσκοτωνόμαστε ποιος θα περάσει πρώτος μας αρέσει.
Η τακτοποίηση και η μπογιά κάτω τώρα, μας ενόχλησε ΚΑΙ ΑΥΤΟ!
Σε σημείο που θυμηθήκαμε, άντε για δεύτερη το πολύ φορά στη ζωή μας, τον ΚΟΚ!
Πάμε ρε παιδιά να γίνουμε καλύτεροι, ασφαλέστεροι, με τήρηση των κανόνων ,να μεγαλώσουν οι νέες γενιές των παιδιών μας με άλλες παραστάσεις.
Να βάλουμε κι άλλα μέσα στη ζωή μας πέρα από το αυτοκίνητο, να διεκδικήσουμε συγκοινωνίες αξιόπιστες στις γειτονιές, κόμβους ,πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομους όπου είναι εφικτό, πράσινο, καθαρούς δρόμους και πλατείες, ευταξία, να ξεφύγουμε από τη φαγούρα και τη μιζέρια της βολής μας.
Από το γενικό καλό και μόνο, θα έλθει και το ατομικό.
Παρεμπιπτόντως για τους ανησυχούντες, εάν εφημερεύει το ΠΑΓΝΗ,πρέπει να γίνει η ίδια ακριβώς επί πλέον διαδρομή (Κνωσσού Σκεπετζή),των μόλις 350 μέτρων..
