Στην προσωπική σελίδα του στο Facebook ο Κωστής Καμπιτάκης μεταφέρει την εμπειρία της… επαφής με τον κορωνοϊό:
Η εμπειρία της επαφής με τον εχθρό COVID 19
Μέρες τώρα κουβεντιάζουμε με το πιο μεγάλο γιο μου τον Μύρο (35 χρόνων), αν θα έπρεπε να γνωστοποιήσουμε την επαφή μας με τον κορωνοϊό. Αυτόν βλέπετε επισκέφθηκε ο καταραμένος ιός και αυτός είχε τον πρώτο λόγο. Ναι, μου έλεγε από την αρχή, αλλά ας περιμένουμε να δούμε την εξέλιξη, έτσι ώστε να δώσουμε και κάποιες χρήσιμες πληροφορίες. Εσύ κάντο μου είπε. Σήμερα και αφού η περιπέτεια έληξε επιτυχώς εφαρμόζουμε αυτή την απόφαση. Ευχαριστούμε αρχικά από τα βάθη της καρδιάς μας όλους τους φίλους που εκδήλωσαν με κάθε τρόπο (διαδικτυακά, τηλεφωνικά) τη συμπάθειά τους και έδωσαν τις ευχές τους, ανταποδίδοντας και ευχόμενοι με τη σειρά μας να είμαστε όλοι καλά.
Ο κολλητός φίλος του γιου μου μετακομίζει σ΄ ένα νέο σπίτι και καλεί τους φίλους του ένα Σάββατο βράδυ πριν το γενικό lock down, να το δουν και να πιούν ένα ποτήρι κρασί. 8 άτομα αγόρια κορίτσια. Είναι υγιέστατοι όλοι. Προσέχουν όπως όλοι αλλά δεν φαντάζονται πως μπορεί να είναι προσβεβλημένοι από τον ιό. Την άλλη μέρα Κυριακή, ένας από την παρέα αισθάνεται μεγάλη κόπωση. Την αποδίδει αρχικά σε εξασθένηση του οργανισμού του από την αιμοδοσία που είχε κάμει το Σάββατο το πρωί και δεν ανησυχεί ιδιαίτερα. Η κόπωση όμως επιμένει, μπαίνει και λίγος πυρετός. Υποψιασμένος τη Δευτέρα κάνει το μοριακό τεστ. Μαθαίνει την Τρίτη πως το τεστ είναι θετικό. Το ίδιο κι η κοπελιά του. Ενημερώνει άμεσα τον κολλητό του γιού μου και οικοδεσπότη της παρέας κι αυτός με τη σειρά του όλη την υπόλοιπη παρέα. Ο Μύρος κλείνει ραντεβού μ’ ένα ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο για να κάμει το τεστ, ενημερώνει εμένα και ταυτόχρονα ενημερώνει και όλους τους άλλους με τους οποίους είχε έρθει σε επαφή τις τελευταίες μέρες (τη φιλενάδα, τους συνεργάτες κλπ). Έρχεται στο σπίτι το μεσημέρι φορώντας μάσκα και γάντια. – 89 ευρώ μου λέει κάνει το τεστ. Θα περιμένω μέχρι αύριο την απάντηση μου είπαν. Αρχίζει η αγωνία αλλά και η ελπίδα να είναι το τεστ αρνητικό.
Όλοι όσοι ενημερώθηκαν σπεύδουν για το τεστ. Υπάρχει όμως και κάποιος εργαζόμενος σε βρεφονηπιακό σταθμό που δυσκολεύεται να διαθέσει τα 89 ευρώ. Απευθύνεται στον ΕΟΔΔΥ, τους ενημερώνει και ζητά να του κάμουν το τεστ δωρεάν. Δεν μπορούμε του απαντούν ευγενικά γιατί οι οδηγίες που έχουμε δεν το επιτρέπουν. Διαμαρτύρεται αυτός και εν τέλει τον καλούν να πάει εκεί, όπου του δίνουν 14 μέρες αναρρωτική άδεια. Έτσι λέει θα αποφευχθεί ο κίνδυνος να μεταφέρει τον ιό στο σταθμό, θα παραμείνει ο σταθμός ανοιχτός και θα κάνουν οικονομία στο τεστ. Δεν έχει παρουσιάσει κανένα σύμπτωμα. Αποκλείεται όμως να είναι ασυμπτωματικός; Δεν θα ήταν χρήσιμο να το ξέρουμε; Απ’ όλη την ομάδα των ανθρώπων που ενημερώθηκαν βρίσκονται θετικοί άλλοι δύο (ο ένας από την αρχική παρέα κι ο άλλος συνάδελφος στη δουλειά του ενός από τα κρούσματα).
Το βράδυ της Τρίτης ο Μύρος ενημερώνεται πως το τεστ είναι θετικό, του επισημαίνεται η ανάγκη να μπει σε καραντίνα 14 ημερών και να περιμένει τηλέφωνο από τον ΕΟΔΔΥ και την Πολιτική Προστασία. Είναι καλά. Μια υποψία πονοκεφάλου αρχίζει να τον ενοχλεί. Δεν μένει μαζί μας. Μια κενή γκαρσονιέρα στην οροφή της πολυκατοικίας αποχτά ένοικο. Έχει μαζί του παρακεταμόλη και αντισυπτικά. Την άλλη μέρα ο πονοκέφαλος εντείνεται. Δέκατα καταγράφει το θερμόμετρο. Δεν βήχει, δεν πονεί στο λαιμό ή στο στήθος ή κάτι άλλο. Αρχίζει να χρησιμοποιεί την παρακεταμόλη. Περιμένουμε το τηλεφώνημα του ΕΟΔΔΥ. Αυτό όμως αργεί. Απευθύνομαι στον γιατρό Ανέστη Κιούλπαλη και ζητώ τη βοήθειά του. Μου την παρέχει απλόχερα και μου δίνει τις πρώτες συμβουλές. Απ’ αυτά που μου είπε ο γιατρός θεωρώ σκόπιμο να πω τρία: τον συνεχή και καλό αερισμό του χώρου, την σχολαστική προφύλαξη για να μην κολλήσουμε κι εμείς και τη μέτρηση του οξυγόνου που πρέπει να είναι στο 97. Αν πάει στο 94 αρχίζουμε να ανησυχούμε κι αν φτάσει στο 90 καλούμε το ΕΚΑΒ.
Ο ΕΟΔΔΥ καλεί τον Μύρο την επομένη. Ζητά να μάθει τη διεύθυνση όπου μένει (μόνο αυτό). Η Πολιτική Προστασία με τη σειρά της επικοινώνησε την επόμενη Δευτέρα. Έδειξε μεγαλύτερο ενδιαφέρον (ρώτησε περισσότερα και έδωσε κάποιες οδηγίες, τις ξέραμε πλέον βέβαια αλλά πάλι καλά. Τι να πρωτοπρολάβουν κι αυτοί). Τίποτα όμως περί ιχνηλάτησης κλπ που ακούμε. Τάχανε κάνει μόνα τους τα παιδιά. Δεν εισπράξανε ωστόσο ενδιαφέρον ανάλογο της κατάστασης, ούτε για τις πληροφορίες που είχαν μαζέψει.
Η αγωνία συνεχίζεται, ο πονοκέφαλος και τα δέκατα εκεί, πέντε μ’ έξ χαπάκια παρακεταμόλης ημερησίως. Ανοίγει τα παράθυρα ο Μύρος, εξαφανίζονται τα δέκατα, μαλακώνει ο πονοκέφαλος. Κλείνει τα παράθυρα όταν κρυώνει κι ανεβαίνουν όλα. Ευτυχώς που το οξυγονόμετρο δείχνει συνεχώς 97. Του πάνε φαγητό η μάνα του και ο αδελφός του με όλες τις προφυλάξεις (μάσκες, γάντια μιας χρήσης, έξω από την πόρτα το πιάτο με το φαγητό). Η δική μου συμμετοχή σ’ αυτά απαγορεύεται αυστηρά και δια ροπάλου. Ανήκω λέει σ’ ευπαθή ομάδα. Βρε μόνο πίεση έχω κι αυτή ρυθμισμένη, αντιτείνω εγώ. Δεν τους μεταπείθω. Μου είχε πει κι ο γιατρός να προσέχω κάπως παραπάνω. Αφήνει έξω από την πόρτα και πλυμένα τα πιάτα ο Μύρος, τα παίρνει η μάνα του με τις ίδιες προφυλάξεις και τα ξαναπλύνει. Το ίδιο και με τα ρούχα του.
Έχω ένα πλεονέκτημα. Είμαι πολύ ψύχραιμος. Σε τέτοιες περιστάσεις μάλιστα γίνομαι πέτρα. Αυτό βοηθάει κι εμένα και όλους τους γύρω μου
Περνούν οι μέρες. Μια κούραση στα κάτω άκρα δυσκολεύει τα πράγματα κι αυξάνει την ανησυχία. Είναι κι αυτό στο παιχνίδι μας λέει ο Κιούλπαλης, Να κινείται, να μην κάθεται συνιστά. Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ, όχι μόνο γι’ αυτές καθαυτές τις συμβουλές αλλά και για την προθυμία, τη διάθεση και τον τρόπο. Ας είναι πάντα καλά και να του φέρνει ο χρόνος ό,τι επιθυμεί. Αυτοί οι άνθρωποι μόνο το καλό επιθυμούν. Τον ευχαριστώ ξανά.
Την προηγούμενη Παρασκευή τελείωσαν όλα. Τα συμπτώματα υποχώρησαν τελείως. Εξαφανίστηκαν. Ανακούφιση. Δεν χρειάζεται να κάνουμε νέο τεστ μας είπαν την Τετάρτη. Μετά από τρεις μέρες χωρίς συμπτώματα το όποιο εναπομείναν ιικό φορτίο δεν δείχνει ασθένεια και δεν μεταδίδεται.
Ελπίζω να μην σας κούρασα. Θέλω να κλείσω απευθυνόμενος ειδικά σ’ έναν φίλο από τους πολλούς που επικοινώνησαν μαζί μου από χθες. Όχι αγαπητέ φίλε. Δεν ήταν γρίπη. Ο ίός ήταν. Αποδεικνύεται πέρα για πέρα νομίζω απ’ αυτά που ήδη περιέγραψα. Μην αμφιβάλλεις. Μην υποτιμάς. Πρόσεχε:!
Να είναι καλά όλος ο κόσμος.
