Γράφει η Χαρά Μαραθιανάκη
ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΠΕΣΑΝΕ σ΄ αυτήν τη τραγωδία,
κι είδαμε γάμο πλουμιστό, σήμερα στην κηδεία…
Όλοι σας χαιρετήσαμε στα δάκρυα πνιγμένοι,
μα εσείς πομείνατε εκειά, νεκροί και παγωμένοι…
Για δείτε νύφη και γαμπρό χρυσοστεφανομένους,
μα γιάντα μες τα φέρετρα τσι χουνε στολισμένους…
Δείτε ζευγάρι όμορφο, που τανε αγαπημένο,
πάει στου Άδη τα σκαλιά νεκρό και μονιασμένο…
Ως θέλατε το γάμο σας έκαμανε οι δικοί σας,
που αποχαιρέτησανε για πάντα τη μορφή σας…
Λίτσα, Μανώλη δύναμη πάρτε απ το εγγόνι,
που σας το εμπιστευτήκανε οι δροσεροί σας κλώνοι…
Μη φοβηθεις παιδάκι μου που φύγανε οι γονείς σου,
έχεις γιαγιά, έχεις παππού, στήριγμα στη ζωή σου…….
ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΟΡΦΑΝΟ ΕΙΣΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΚΛΩΝΟΣ,
ΚΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΓΕΝΕΙ ΧΑΜΟΓΕΛΟ Ο ΠΟΝΟΣ…
Δε θα λογάσαι ορφανό ακριβοθυγατέρα,
έχεις παππού, έχεις γιαγιά να σου κρατούν τη χέρα…
Ήτανε κρίμα τέσσερις ανθρώποι να χαθούνε,
ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ, ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΝΙΓΟΥΝΕ…
( Χαρα Μ.)
