Του Μανώλη Γρηγοράκη
Στερνό αντίο στο φίλο μου Γιάννη Δογραματζάκη.
Αγαπημένε μου φιλέ και αδερφέ Γιάννη, τούτη την ώρα τα λόγια είναι φτωχά για να σε αποχαιρετήσω.
Τι να πρωτοθυμηθώ :
Τις παρεούλες μας με την κιθάρα και τα γέλια μας ,τα ψαρέματα μας που εγώ σου έκανα παρέα για να μη βουτάς μόνος , τις διακοπές μας στο αγαπημένο σου Κουτσουνάρι!
Τις ατελείωτες πολιτικές συζητήσεις στις οποίες πάντα συμφωνούσαμε ,το χωράφι στον Άγιο Μύρω ,που με μεράκι αν και ακάτεχος προσπαθούσες να το κανείς περιβόλι ,τα βράδια στη Γεραπετρο όπως έλεγες με παρέες στου Μαντουλαρη με ρακί και ψαριά , το ταξίδι μας στην Κάλυμνο που λέγαμε αλλά ποτέ δεν πραγματοποιήσαμε και τόσα άλλα που αφήσαμε στη μέση .
Φίλε μου Γιάννη καλό σου ταξίδι
Είμαι σίγουρος ότι και από ψηλά θα φροντίζεις όπως έκανες πάντα την αγαπημένη σου Μαρία ,τα παιδία σου Νίκο και Γιώργο ,αλλά και την εγγονή σου που την λάτρευες.
Όσο ζω θα σε θυμούμαι
Μανώλης
