Η συντριβή των Τουρκοκρητικών συμπληρώθηκε με την καταστροφή της υπόλοιπης στρατιάς που ακολούθησε και αυτή για να εισβάλλει στην επαρχία των Σφακιών. Ο Ομέρ Εφένδης αγάς από τα Βέβελα τής Σητείας, διοικητής του συντάγματος των Γερλήδων το οποίο αποτελείτω από 960 άνδρες, ξεκίνησε από το Ηράκλειο με κατεύθυνση τα Σφακιά. Την 20η Ιουλίου 1821, διανυκτέρευσε στο κομμένο χωριό Καλλικράτης. Την επομένη στην θέση Άμπελος Ασκύφου οι καπετάνιοι Μανουσέλης, Δεληγιαννάκης, Μανουσογιαννάκης, Βουρδουμπάς, Πωλογεωργάκηςκαί Πρωτοπαπαδάκης μέ 350 άνδρες αντιλήφθηκαν την παρουσία της νέας στρατιάς και έσπευσαν να της φράξουν τον δρόμο. Ο Ομέρ αγάς θεώρησε αρχικώς, ότι πρόκειται για απόσπασμα τού στρατού τού Κούνη και προχώρησε αμέριμνος.
Ο στρατός του Ομέρ αγά περικυκλώθηκε και έπαθε πανωλεθρία. Από τούς 960 Τουρκοκρητικούς επέζησαν μόνο 54, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο αγάς. Τελικώς οι αιχμάλωτοι μουσουλμάνοι σφαγιάστηκαν ενώ τον Ομέρ αγά τον σκότωσε ένας νέος από τήν Άσκυφο ο Γ. Διακονιάρης, τού οποίου οι ξεκουκούλωτοι είχαν σφάξει τον πατέρα.
“Στο λάκκον εις τον Άμπελο το παίξαν το παιχνίδι
κι ετότες το ‘νοιωσ’ ο Γερλής πώς δεν θά ξαναφύγει,
τρείς μέρες κάνουν πόλεμο και τρεις αργαδινάδες
μα την απρωτοσπάσανε οι γιανιτσαραγάδες
εικοσιέξε κι ο Γερλής με ένα αγαδάκι
δεν είχεν ομορφότερο ούλο το μπαιράκι.
Στην κούρτα μέσα μπήκασιν οι σκύλοι νά σωθούσι.
Γιείς Σφακιανός ήτο κοντά, σαν ετός σιμώνει
και μίλησέ ντου κι ο Γερλής, κοντύτερα σιμώνει.”
Kατά τα τέλη τού Ιουλίου 1821 οργανώθηκε νέα εκστρατεία κατά των Σφακιανών, με τελικό σκοπό την πλήρη καταστροφή τής πατρίδας τους. Ο Σερίφ πασάς του Ηρακλείου, που είχε τον τίτλο του βεζύρη και τον βαθμό του σερασκέρη ολόκληρης τής Κρήτης, ξεκίνησε με ισχυρές δυνάμεις από το Μεγάλο Κάστρο και εισήλθε στην πόλη του Ρεθύμνου. Εκεί όρισε τον Οσμάν πασά και τον Καούνη αρχηγούς των 15000 ανδρών που αποτελούσαν το στράτευμα και τούς έδωσε εντολή να ξεκινήσουν τή νέα εκστρατεία στις 28 Ιουλίου.
Οι επαναστάτες που συγκεντρώθηκαν στη χωριά Κάστελλον, Κουρνά και Πάτημα, για να αντιμετωπίσουν τον τουρκικό στρατό, ήταν περίπου 2000 και είχαν αρχηγούς τους: Πρωτοπαπαδάκη, Βουρδουμπά, Μανουσέλη, Αναγνώστη Μανουσογιαννάκη, Καυκαλοσήφη, Δεληγιαννάκη, Πωλογεωργάκη, Τσουδερό, Ρουστικιανό, Αντώνη Μελεδόνη, Σηφάκα και Ιωάννη Χάλη. Γιά αρκετές ημέρες κανένας από τούς αντιπάλους δεν μπορούσε να κάμψει τις θέσεις τού άλλου.
Στο τουρκικό στρατόπεδο έγινε τότε συμβούλιο, με το οποίο αποφασίστηκε να εγκαταλειφθεί ή άμεση επίθεση κατά των Σφακιών και να γίνει προέλαση προς τα Χανιά για να συνενώσουν όλοι οι τουρκοκρητικοί τις δυνάμεις τους και από εκεί να κινηθούν κατά των επαναστατών. Τους δισταγμούς του Οσμάν πασά πληροφορήθηκαν οι Ρωμιοί και τους θεώρησαν ως δειλία και αδυναμία των Τούρκων. Αποφάσισαν να επιτεθούν πρώτοι και την 1η Αυγούστου 1821 κτύπησαν τούς Τούρκους στην Επισκοπή Ρεθύμνης. Ο παπά Γιάννης Σκορδίλης πέρασε πρώτος με τους άνδρες του τον ποταμό Μουσέλα και έδωσε μάχη στη θέση Τσιβαρά. Οι λίγοι τολμηροί Κρητικοί είχαν να αντιμετωπίσουν το ιππικό και το ισχυρό πυροβολικό τού εχθρού. Στο τέλος περικυκλώθηκαν και έπεσαν σχεδόν όλοι. Αυτή η μάχη άλλαξε τώρα την ψυχολογία υπέρ των μουσουλμάνων, οι οποίοι άρχισαν να επιτίθενται με θάρρος σε όλες τις θέσεις των Σφακιανών.
Πηγή: agiasofia.com
