Στα 25 ανθεί και δένει
στα 30 κατασταίνει.
Στα 40 νοικοκύρης
και καλός καραβοκύρης.
Στα 50 για βουλή,
αν έχει κεφαλή καλή.
Στα 60 καμπουρώνει
και τη βέργα αναμαζώνει.
Στα 70 σέρνεται
και ορνιθομυαλίζεται.
Στα 80 δε φελά,
μόνο το ψωμί χαλά.
Στα 90 και οι δικοί του,
ξεβαριούνται τη ζωή του.
Θε μου, μη φτάξει 100,
για δεν τονε βαστούμε μπλιό…
(Από το βιβλίο «Το Δημοτικό Τραγούδι στον Κουσέ» -Φωτογραφία: Μιχάλης Νικηφοράκης)