Στα ορεινά της Κρήτης, διάσπαρτα στις πλαγιές του Ψηλορείτη, συναντάμε τα μιτάτα, μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική με πανάρχαιες ρίζες, καθότι η κατασκευαστική τους μέθοδος είναι όμοια με αυτή των μινωικών θολωτών τάφων.
Οι πέτρινες αυτές κυψέλες αποτελούν το ορεινό καταφύγιο του βοσκού για να αντέξει το χιόνι, τους δυνατούς βοριάδες, που μαστιγώνουν τον Ψηλορείτη, αλλά και τα ανελέητα λιοπύρια.
Δύσκολη η ζωή εδώ πάνω…
Το τραχύ τοπίο, η ελάχιστη βλάστηση, οι δύσκολες καιρικές συνθήκες έχουν χαλκεύσει τους ανθρώπους του Ψηλορείτη.
Αψείς, περήφανοι, ελεύθεροι, στέκουν αγέρωχοι στις κορυφές του βουνού, ανάμεσα σε γη και ουρανό…
Εδώ τυροκομούν, εδώ ψήνουν τη ρακή τους, εδώ κάνουν την κουρά των προβάτων τους…
Αυτές οι δραστηριότητες, που διατηρούνται αναλλοίωτες στο χρόνο, δίνουν το σύνθημα για γλέντια τρικούβερτα: δοξαριές, μαντινάδες και ριζίτικα τραγούδια αντηχούν στις πλαγιές…
Πηγή: Χωριά Ελλάδας
