Της Εύας Τορνεσάκη
Η γειτονιά της Γερόντισσας Γαλακτίας την υπεραγαπούσε και την θαύμαζε.
Όλοι την είχαν πρότυπο αρετής.
Ειδικά η γειτόνισσά της η μακαρίτισσα Ελένη Γκιαουράκη με καταγωγή από τα Καπετανιανά των Αστερουσίων (κοντά στην Ιερά Μονή Παναγίας Κουδουμά), ευεργετημένη πολύ στα νιάτα της από την Γερόντισσα, δεν άφηνε ευκαιρία να μην εκδηλώσει την αγάπη της και την ευγνωμοσύνη της.
Έγραφε καθημερινά μαντινάδες και τις έβαζε κάτω από το κατώφλι της Γερόντισσας!
Η Γερόντισσα γελούσε και θεωρούσε υπερβολική την Ελένη στην έκφραση της αγάπης της.
Έκαιγε συνήθως τα χαρτάκια, για να μην τα βρουν όπως έλεγε μετά το θάνατό της και νομίσουν αυτοί που θα τα διαβάσουν πως είναι καμία σπουδαία και της έγραφε έτσι η Ελένη!
Κατόρθωσα και πήρα κρυφά δύο.
Τα δημοσιεύω εδώ εις μνημόσυνο και των δύο.
Γράφει στο πρώτο:
Το σπίτι σου ονόμασα σπίτι της Παναγίας,
κι όλος ο κόσμος σ’ αγαπάμε πίστη και λατρεία.
Είσαι άνθρωπος του Θεού, για τούτο δεν σε νοιάζει,
κι ό,τι σου στέλνει η Χάρη Του, όλα μας τα μοιράζεις.
Τα πράματα που μου έστελνες θέλω να τα θυμάσαι,
να γίνουν όμορφος μπαξές και μέσα να κοιμάσαι.
Γαλάτεια σ’ αγαπώ πολύ χίλια ευχαριστώ για όλα που κάνεις για μένα.
Δεύτερο σημείωμα:
Αγαπημένη μου Γαλάτεια για την γιορτή σου εύχομαι χρόνια πολλά με υγεία και
χαρά. Είσαι πολύ χρήσιμη για όλους μας.
Η θάλασσα, ο ουρανός, τ’ αστέρια, το φεγγάρι,
όλα μαζί δεν έχουνε την εδική σου χάρη.
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ πολύ.
Ελένη
