Κείμενο – Φωτογραφία: Νίκος Φουκαράκης
Σταφίδα η Σουλτανίνα το λεγόμενο “χρυσάφι” πριν λίγες δεκαετίες για την Κρήτη που έδωσε ζωή στο νησί από την δεκαετία του 1920 και ιδιαίτερα στο νομό Ηρακλείου.
Μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη και την καλλιέργεια είχε ο ερχομός των Μικρασιατών αφού στην Μικρά Ασία πρωτοκαλλιεργήθηκαν τα αμπέλια αυτά.
Εκεί τα έλεγαν “τσικιρντεξή μπαγ” αμπέλια δηλαδή σταφύλια χωρίς κουκούτσια.
Λένε ότι την ονομασία Σουλτανίνα την πήρε από τον Σουλτάνο που επισκέπτηκε την περιοχή και παρότρυνε να φυτευτούν περισσότερα αμπέλια με αυτή την ποικιλία.
.Έτσι λοιπόν η σταφίδα ονομάσθηκε Σουλτανίνα και τα σταφύλια Σουλτανιά.
Οι πρόσφυγες που ήρθαν λοιπόν άριστοι αμπελοκαλλιεργητές φύτεψαν τα πρώτα αμπέλια και μετά ακολούθησαν στην καλλιέργεια οι Μαλεβιζιώτες, οι κάτοικοι του Μονοφατσίου και στη συνέχεια οι Πεδιαδίτες, οι Μεσσαρίτες και οι κάτοικοι της Σητείας.
Στις καλές του εποχές ο νομός μόνο του Ηρακλείου παρήγαγε γύρω στους 80.000 τόνους σταφίδα.
Δυστυχώς οι κακές πολιτικές στον αγροτικό τομέα απαξίωσαν αυτή την δύναμη του προϊόντος.
