Η παραλία του Κομμού βρίσκεται στα Νότια της Κρήτης και συγκεκριμένα στο κόλπο της Μεσαράς, μεταξύ Καλαμακίου και Ματάλων.
Έχει χαρακτηριστεί από τις ωραιότερες παραλίες του κόσμου, που στα αρχαία χρόνια ήταν επίνειο της Φαιστού.
Καταπληκτική είναι η ομορφιά που θα απολαύσει κανείς και ιδικά αν βρεθεί στα γκρεμνά του Κομμού, αφού το μάτι του μπορεί να απλωθεί στα νησιά Παξιμάδια και νήσο Γαύδο, μα και στα Λευκά Όρη και στην οροσειρά του Ψηλορείτη, που πέρα από τη κορυφή του Ψηλορείτη (2456 μ) εντυπωσιάζει εξαιρετικά και το βουνό Μαύρη, η αλλιώς, η Σέλα του Διγενή.
Εδώ στη παραλία του Κομμού βρίσκεται η μινωϊκή Πόλη του Κομμού, που ήκμασε από το 1650 – 1250 π. Χ., αλλά συνέχισε να κατοικείται μέχρι και τα ρωμαϊκά χρόνια.
Εδώ επίσης στη παραλία και σε απόσταση 100 με 200 μέτρα περίπου, υπάρχει ένας μικρός βράχος μες τη θάλασσα, που πριν τη δεκαετία του 60 ήταν αρκετά μεγάλος και ονομάζεται σήμερα ”η Παπαδόπλακα του Κομμού”.
Αυτόν το βράχο έβαζαν για σημάδι τα αμερικάνικα καράβια του 6ου στόλου την δεκαετία του 60, κατά τη διάρκεια των ασκήσεων, που απ’ ότι θυμάμαι ερχόταν και αγκυροβολούσαν κοντά στα νησιά Παξιμάδια, ενώ από τα πολλά πυρά που είχε δεχτεί ο βράχος, μίκρυνε και ίσα που φαίνεται τώρα να επιπλέει κοντά στην παραλία.
Στον βράχον αυτό προσάραξαν τα καράβια του Βασιλιά Μενέλαιου της Σπάρτης, όταν επέστρεφε από την Τροία, μετά το τέλος του Τρωϊκού πολέμου.
Στο πολύνεκρο αυτό ατύχημα αναφέρεται ο Όμηρος, στην Οδύσσεια, στη Ραψωδία γ’ και στους στοίχους 291 – 302:
”Ένθα διατμήξας τάς μέν Κρήτη επέλασσεν,
ήχι Κύδωνες έναιον Ιαρδάνου αμφί ‘ρέεθρα,
έστι δέ τις λισσή,αιπείά τε εις άλα πέτρη
εσχατιή Γόρτυνος, εν ηεροειδέϊ πόντω,
ένθα Νότος μέγα κύμα ποτί σκαιόν ‘ρίον ωθεί,
ες Φαιστόν, μικρός δέ λίθος μέγα κύμ’ αποέργει,
αί μέν άρ’ ένθ’ ήλθον, σπουδή δ’ ήλυξαν όλεθρον
άνδρες, ατάρ νήάς γε ποτί σπιλάδεσσιν έαξαν
κύματ’ ατάρ τάς πέντε νέας κυανοπρωρείους
Αιγύπτω επέλασσε φέρων άνεμός τε καί ύδωρ,
ώς ό μέν ένθα πολύν βίοτον καί χρυσόν αγείρων
ηλάτο ξύν νηυσί κατ’ αλλοθρόους ανθρώπους…”
——————-
”Καί χώρισε τά πλοία σε δυό, μέρος στήν Κρήτη πέσαν,
πού κατοικούν οί Κύδωνες στούς όχτους τού Ιαρδάνου.
Εκεί γκρεμνός πρός τό γιαλό γλιστρός αψηλοστέκει
στής Γόρτυνας τά πέρατα, κι ομπρός στ’ αχνά πελάγη,
αυτού, πρός τή Φαιστό μεριά, φυσάει Νοτιάς κι αμπώθει
μεγάλο κύμα στό ζερβό τόν κάβο, πέτρα τότες
πίσω τό διώχνει μικρουλή τό κύμα τό μεγάλο.
Εκεί τά πλοία ξέπεσαν καί σπάσανε στά βράχια
καί μετά βιάς από χαμό γλιτώσανε οί ανθρώποι,
τά πέντε όμως μαυρόπλωρα καράβια που σωθήκαν,
τά τράβηξε στήν Αίγυπτο τής τρικυμιάς η φόρα.
Πολύ εκεί βιός συνάζοντας καί μάλαμα ο Μενέλαιος,
μέ τά καράβια γύριζε σέ αλλόγλωσσους ανθρώπους…”
—————–
Σ’ αυτήν εδώ την παραλία έφθασε τα αρχαία χρόνια κολυμπώντας ο Θεός Δίας με την Ευρώπη, μεταμορφωμένος σε ταύρο, που την είχε απαγάγει από την Φοινίκη και απ’ εδώ κατέληξαν στη Γόρτυνα, ενώ στη συνέχεια από τη συνεύρεση των δυο τους κάτω από τον ιερό πλάτανο της Γόρτυνας, έκαναν τρία αγόρια, τον βασιλιά Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα.
Επίσης να πούμε, πως σε αυτό εδώ το μέρος, είναι δικαιολογημένα να έρχονται τα ομορφότερα κορίτσια του κόσμου για να φωτογραφηθούν, πάντα με φόντο, είτε τα νησιά Παξιμάδια, είτε τα καταγάλανα νερά του Νότιου Κρητικού πελάγους, είτε το παρθένο φυσικό τοπίο, σε συνδυασμό με τις περίφημες αρχαιότητες του Κομμού και της Φαιστού, για τις ανάγκες των διαφόρων περιοδικών!!
Μία απ’ αυτές τις φωτογραφήσεις έχει κάνει πρόσφατα και ο γράφων και συνοδεύει το παρόν δημοσίευμα.
Κείμενο – φωτογραφικό υλικό: Φανούριος Ζαχαριουδάκης.
