Γράφει η Μαρία Μαυρουδή*
Πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη σήμερα και η Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, μια αμιγώς προσφυγικής μητρόπολη, όρισε τον εορτασμό της Ιεράς Θαυματουργού εικόνας της Θεοτόκου της Οδηγήτριας. της επονομαζόμενης «Βουρλιώτισσα» σύμφωνα με τους Μικρασιάτες οι οποίοι την προστατεύουν ως πολύτιμο θησαυρό από το έτος 1927 στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Νέας Φιλαδέλφειας, όπου και μεταφέρθηκε από τα μαρτυρικά Βουρλά της Μικράς Ασίας.
Όπως αναφέρει η μικρασιατική παράδοση η Ιερά Εικόνα της Παναγίας βρέθηκε από έναν βοσκό, ο οποίος πήγαινε τα ζώα του σ’ ένα χωράφι κοντά στο οποίο υπήρχαν βούρλα. Κάποια στιγμή ένα γίδι απομακρύνθηκε από το κοπάδι και όταν επέστρεψε ο βοσκός παρατήρησε ότι είχε βρεγμένα γένια. Την επόμενη μέρα χωρίς τα ζώα του συντροφιά, ο βοσκός πήγε πάλι στο χωράφι για να βρει το μέρος με το νερό ώστε να το ανοίξει και να πίνουν από εκεί όλα τα ζώα του. Καθώς έψαξε και χωρίς να καταφέρει να βρει την πηγή ανακάλυψε την εικόνα της Παναγίας. Η Ιερά Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της επονομαζόμενης «Βουρλιωτίσσης», φυλάσσεται στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Ν. Φιλαδελφείας.από το 1922. Από την περίοδο εκείνη όπου τα ιστορικά Βουρλά της Μικράς Ασίας, μιας πόλης 38 χλμ δυτικά της Σμύρνης, κάηκαν, από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια της προσπάθειας που έκαναν να εξαμφανίσουν κάθε ελληνικό στοιχείο. Οι Βουρλιώτες τιμούσαν ως προστάτιδά τους την Υπεραγία Θεοτόκο, στον περίλαμπρο ναό Της, ο οποίος γνώρισε την τουρκική βιαιότητα. Έτσι στην προσπάθεια αναζήτησης μίας καλύτερης ζωής άφησαν για πάντα την αγιασμένη τους γη, πήραν μαζί τους την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου και την μετέφεραν στην Νέα Φιλαδέλφεια, Αττικής. Αρχικά έκτισαν ένα ξύλινο ναό (1926) προς Τιμήν Της και λίγο αργότερα ένα περίλαμπρο, ο οποίος εγκαινιάστηκε, από τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο, τον Παπαδόπουλο (1936).
ΟΙ Βουρλιώτες ακόμη και σήμερα διηγούνται τις ιστορίες και τα θαύματα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Βουρλιωτίσσης. Κάποιοι κάνουν αναφορά και στο το προσωνύμιό της στα τούρκικά, “καρά Παναγιά”, δηλαδή η μαύρη Παναγία, εξαιτίας του σκουρόχρωμου προσώπου Της, που φαίνεται κάτω από το περίτεχνο αργυρό Της πουκάμισο.
Η χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου, ποτέ δε σταματά να ενεργεί. Αμέτρητα θαύματα καταγράφονται από τις μαρτυρίες όσων ευεργετήθηκαν από Εκείνη. Γιατί η Αγαπημένη Μητέρα δεν σταματά να νοιάζεται και να παρακαλεί για τα παιδιά Της. Να έχουμε πάντα την Ευλογία Της.
* Η Μαρία Μαυρουδή είναι Δασκάλα Ειδικής Αγωγής, Υποδιευθύντρια στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Μοιρών και συγγραφέας παιδικών βιβλίων
