Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Η παρουσία της Παναγίας είναι καθημερινά αισθητή στους πιστούς που την επικαλούνται με πίστη αφού η γλυκιά μορφή της θεωρείται το λιμάνι που θα αγκυροβολήσει και θα βρει καταφύγιο η φουρτουνιασμένη ψυχή. Στο Άγιος Όρος είναι το ιδιαίτερο αγαπημένο πρόσωπο αφού είτε αυτοπροσώπως είτε μέσα από τις εικόνες της η Αγαπημένη Μητέρα δίνει ελπίδα , προστατεύει και οδηγεί Αρκετά τα προσωνύμια που τις έχουν δοθεί, αρκετές είναι εικόνες με την γλυκιά μορφή της οι οποίες αριθμούν αμέτρητα θαύματα. Μία από τις πιο όμορφες εικόνες είναι και η εικόνα της Γιάτρισσας ή Στυλαρινής, η οποία κοσμεί το Καθολικὸ της Μονής του Κουτλουμουσίου.. Μία εικόνα που χρονολογείται τον 14ου αιώνα και βρισκόταν σε ένα Κουτλουμουσιανὸ μετόχι στον Μαρμαρά της Προποντίδας. Όνομάστηκε Γιάτρισσα, αφού οι θεραπείες που έκανε στους πονεμένους την κατέστησαν αποκλειστικό γιατρό της περιοχής. Ύστερα από . τα δραματικὰ γεγονότα που σημειώθηκαν το 1922 το συγκεκριμένο μετόχι ερημώθηκε και έτσι η εικόνα χάθηκε. Μία νεαρή κοπέλα (η μετέπειτα μοναχὴ Θεοδοσία) μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τη βρήκε σε μια έρημη περιοχή, την μετέφερε στην Αττική, όπου από κει με την υπόδειξη παλαιών γερόντων την έστειλαν στο Κουτλουμούσι. Οι Πατέρες του Κουτλουμουσίου την τοποθέτησαν στη μικρή αίθουσα μέσα στην οποία συνερχόταν η Γεροντικὴ Σύναξη της Μονής , βάζοντας δίπλα της να την φωτίζει μία ακοίμητη κανδήλα.
Επιπλέον στα τέλη της . δεκαετίας του ’70, ὁ νέος ηγούμενος που ήταν τότε στη Μονή, κάποια βράδια την ώρα που αποσυρόταν στο κελί του, άκουγε κρότους σε παράθυρα και πόρτες, καθὼς και βηματισμοὺς στον διάδρομο. Όταν το γεγονός αυτό επαναλήφθηκε και τις επόμενες μέρες ανέφερε το γεγονός σε έναν από τους παλαιότερους γέροντες της Μονής. Η απάντηση που έλαβε ήταν η εξής: Α μὴν ἀνησυχείς συμβαίνει όταν σβήνει το καντήλι της. Λίγες ημέρες αργότερα, κάποιος έμπορος προσκυνητής χωρίς να έχει ενημερωθεί για το γεγονός αυτό βρέθηκε στο δωμάτιο της Γεροντικής Συνάξεως, με αφορμὴ μια εμπορικὴ συναλλαγή. Μόλις αντίκρισε την εικόνα, με έκπληξη άρχισε τα κλάματα λέγοντας “Παναγία μου, Γιάτρισσα”. Τότε εξιστόρησε στους Πατέρες για τα θαύματα που βίωσαν χιλιάδες άνθρωποι στο μετόχι του Μαρμαρά. Έτσι με απόφαση της Μονής η εικόνα μεταφέρθηκε στο Καθολικό, όπου και δεσπόζει μέχρι σήμερα.
Ὁ βυζαντινός αγιογράφος κάτω από τα μεγάλα μάτια της ένθρονης Παναγίας ζωγράφισε έντονους δακρυγόνους ασκούς. σκοπεύοντας να τονίσει τη συγκέντρωση του ανθρώπινου πόνου και των δακρύων που τον συνοδεύουν , Η Αγαπημένη Μητέρα ας γιατρεύει κάθε σωματικό κ ψυχικό πόνο κι ας μας φωτίζει και ας μας καθοδηγεί
