Ἡ Ὁσία Κασσιανή ἦταν ἀδελφή τῶν Ἁγ. Εὐτυχίου, Ἐπισκόπου Γορτύνης και Ευτυχιανού ὁ ὁποῖος μαρτύρησε, στήν τοποθεσία «Μαναριά», τῆς Ι.Μ. Οδηγήτριας.
Ἡ Κασσιανή, ἀσκήτεψε σέ ἀπρόκρημνο μέρος τοῦ ἀκρωτηρίου Λίθινo τῆς ἴδιας Mονῆς, στήν ὀνομαστή «σπηλιά τῆς Καλόγριας», όπου ο αείμνηστος π. Νείλος (Θεόδωρος), έκτισε Ιερό Ναό που τιμά τη μνήμη της.
Γιά τούς Ἁγίους ἀναφέρεται στήν διαθήκη του ὁ ἐκ Σίβα Μεσαρᾶς, Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Ξένος, ὁ ὁποῖος ἔζησε μετά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Κρήτης ἀπό τόν Νικηφόρο Φωκᾶ, τό 961 μ. Χ. Ἀνακάλυψε τούς τάφους των καί ἔκτισε Ναό πρός τιμήν των. Τήν ἐν λόγῳ διαθήκη δημοσίευσε ὁ Ν. Τωμαδάκης στά «Κρητικά Χρονικά» τό 1948.
