Αφού είδαμε την άποψη της επιστήμης σχετικά με την νηστεία των παιδιών, περνάμε να δούμε την πνευματική τους ωφέλεια από την ευλογημένη νηστεία. Η επιστήμη καταδεικνύει ότι μόνο οφέλη μπορεί να έχει για τον παιδικό οργανισμό, αλλά και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας αποδεικνύουν τα σημαντικά οφέλη που έχει πέρα από το σώμα και στην αθάνατη ψυχή τους. Ας δούμε λοιπόν κάποιους λόγους πατέρων και γερόντων, ξεκινώντας από τον Μέγα Βασίλειο, από όπου φαίνεται ότι η νηστεία των παδιών ήταν δεδομένη από τους πρώτους αιώνες της Εκκλησίας.
Μέγας Βασίλειος: “είναι τόσο απαραίτητη η νηστεία για τα παιδιά, όσο το νερό για να διατηρούνται ανθηρά και καταπράσινα τα φυτά!”
Ό Μ. Βασίλειος, που δεν ήταν μόνο, μέγας άγιος και μέγας Θεολόγος αλλά και μέγας πανεπιστήμων και εγνώριζε «την φύσιν των όντων» και ιδιαιτέρως του ανθρώπου, εμβαθύνοντας στην αληθή ιατρική, μας παραγγέλλει: «Οι παίδες, ώσπερ των φυτών τα ευθαλή, τω της νηστείας ύδατι καταρδευέσθωσαν» (Περί νηστείας, Λόγος Β.’). Δηλαδή, είναι τόσο απαραίτητη ή νηστεία για τα παιδιά, όσο απαραίτητο είναι το νερό για να διατηρούνται ανθηρά και καταπράσινα τα φυτά!
Πόσο δίκιο έχει ό άγιος! “Όντως, τίποτε δεν είναι τόσο αναγκαίο για τον παιδικό οργανισμό όσο το να τον προφυλάξουμε από τις τοξίνες και τις άφθονες λιπαρές ουσίες, οι όποιες αποτελούν τροχοπέδη στην ομαλή και άνευ επιβαρύνσεων ανάπτυξη του. Και ό μόνος τρόπος να το επιτύχουμε είναι ή νηστεία.
**********************
Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με την αντικατάσταση των ζωικών πρωτεϊνών με φυτικούς συνδυασμούς θρεπτικών τροφών
Ο οργανισμός έχει πλασθεί από το Θεό να κατακρατεί τα χρήσιμα συστατικά, και κατά τις περιόδους της νηστείας να δαπανά τα πλεονάσματα, για να διατηρείται η ισορροπία του σώματος και να διασφαλίζεται η υγεία του. Ή υπερφόρτωσητου οργανισμού με συστατικά, τα όποια αδυνατεί αυτός όχι μόνο να καταναλώσει αλλά και να αποθηκεύσει, λόγω των περιορισμένων διαστάσεων των αποθηκών του, είναι ή βασική αιτία του κλονισμού της υγείας και της σταδιακής καταρρεύσεώς της, δεδομένου ότι ο οργανισμός δεν μπορεί να «οικοδόμηση μείζονας αποθήκας» κάνοντας το χατήρι στους μιμητάς του άφρονος του Ευαγγελίου, που σκέφθηκε το «καθελώ μου τάςάποθήκας», για να ικανοποιήσει το άπληστο πάθος του!
Ως προς το θέμα των ζωικών πρωτεϊνών, τις όποιες κάποιοι γιατροί χαρακτηρίζουν αναντικατάστατες ακόμη και για τις 40-50 ημέρες πού διαρκεί η νηστεία, ή σύγχρονη ιατρική μετά από πολυετείς έρευνες και μελέτες κατέληξε σε εκπληκτικά συμπεράσματα, τα όποια διαψεύδουν τους γιατρούς αυτούς και επαληθεύουν με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο ότι ή “Αγία μας Εκκλησία κατέχει όχι μόνο τη Θεία Αποκάλυψη αλλά και την τέλεια γνώση της ιδανικής λειτουργίας του ανθρωπίνου οργανισμού.
Ανατρέχοντας, λοιπόν, στα πορίσματα της συγχρόνου ιατρικής ερεύνης, διαβάζουμε: «Σχετικά με την προέλευση τους οι πρωτεΐνες διακρίνονται σε ζωικές και φυτικές, πού παλαιότερα χαρακτηρίζονταν αντίστοιχα ως πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Εν τούτοις ορισμένες φυτικές πρωτεΐνες, όπως π.χ. αυτές του ρυζιού ή της σόγιας, είναι πολύ καλής ποιότητος και ισάξιες με τις ζωικές. Μάλιστα είναι σημαντικό το γεγονός, ότι μίγμα ορισμένων φυτικών πρωτεϊνών δίνουν πρώτης κατηγορίας πρωτεΐνες, που χρησιμοποιούνται για την αύξηση ή τη διατήρηση στους ποντικούς ή στα παιδιά, περίπου τόσο καλά όσο και το γάλα, (π.χ. συνδυασμός σιτάλευρου ή ριζαλεύρου με σόγια πού χρησιμοποιείται συχνά από τούς φυτοφάγους)»!!!(Γ. Παπανικολάου, Σύγχρονη διατροφή και διαιτολόγια, Αθήνα 1993, σελ. 103)
Με άπλα λόγια, ή επιστήμη της ιατρικής μας πληροφορεί ότι είναι δυνατόν να νηστέψουν τα νήπια ακόμη και το γάλα χωρίς να ανακοπεί ή αυξητική τους πρόοδος, αρκεί να το αντικαταστήσουν με φυτικούς συνδυασμούς θρεπτικών τροφών. «Αυτό οφείλεται ατό γεγονός ότι η σύνθεση των πρωτεϊνών από αμινοξέα διαφέρει στις διάφορες πρωτεΐνες, άλλα στο πρωτεϊνικό μίγμα η συμπληρωματική άξια τους καλύπτει τις διαφορές και δίνει πρωτεΐνη καλής ποιότητος (λ.χ. μίγμα ριζαλεύρου και σόγιας, σιτάλευρου και σόγιας κ.λ.π.»)(Γ. Παπανικολάου, σελ. 115.)
Έτσι εξηγείται και το πώς κατώρθωνανοι παλαιές γυναίκες να έχουν κατά τη γαλουχία των βρεφών τους άφθονο γάλα, παρ’ ότι έκαναν αυτές αυστηρή νηστεία. Διότι έπιναν χυλό από σιτάρι και ξηρούς καρπούς αντί γάλακτος, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μη αισθάνονται ατονία και αδυναμία αλλά και να υπεραφθονεί το γάλα τους τόσο, ώστε έκτος από το δικό τους μωρό να θηλάζουν συμπληρωματικά και άλλα, συγγενικά η φιλικά τους, βρέφη.
Τα παιδιά έχουν έμφυτο τον πόθο για τη νηστεία. Τους είναι τόσο φυσική και αυθόρμητη όσο η αναπνοή τους. Δεν δυσκολεύονται καθόλου να την τηρήσουν, παρεκτός αν οι γονείς τους έχουν δυσκολία να νηστέψουν. Αν οι γονείς έχουν πρόβλημα με τη νηστεία, τότε και τα παιδιά δυσκολεύονται. Ποτέ μόνο με δική τους ευθύνη!
αποσπάσματα από το πολύ ενδιαφέρον κείμενο (πατήστε στον επόμενο σύνδεσμο για να το διαβάσετε) του πατρός Βασιλείου Βολουδάκη ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΗΣΤΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
Όσιος Θεοφάνης: Όταν είναι υγιή τα παιδιά, γιατί να μην νηστεύουν;
Τα παιδιά, όταν είναι άρρωστα η ασθενικά, ας μη νηστεύουν. Όταν όμως είναι υγιή, γιατί όχι; Αν δεν συνηθίσουν να νηστεύουν από μικρά, ούτε όταν μεγαλώσουν θα τηρούν τις νηστείες της Εκκλησίας μας.
Με ρωτάτε, αν μπορεί να πιει γάλα κάποιος άρρωστος σε καιρό νηστείας. Όχι μόνο γάλα, μα και άλλες καταλύσιμες τροφές μπορεί να γευθεί, εφόσον αυτό απαιτεί η κατάσταση της υγείας του.
από το βιβλίο του Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου: Χειραγωγία στην Πνευματική ζωή, εκδ. Ι.Μ.Παρακλήτου
*****************
Γέροντας Ιάκωβος: Να νηστεύουμε, παιδιά μου!
«Η νηστεία είναι εντολή του Θεού. Γι’ αυτό και μεις να νηστεύουμε, παιδιά μου. Δε μ’ έβλαψε η νηστεία μέχρι σήμερα που είμαι 70 χρονών. Η μητέρα μου μ’ έμαθε νηστεία παιδιόθεν. Δεν κάνω τον υποκριτή ότι, παιδιά μου, νηστεύω, αλλά αυτά με δίδαξαν οι γονείς μου και μέχρι σήμερα αυτά τηρώ, τέκνα μου. Δεν με έβλαψε ποτέ η νηστεία κι ας έχω ασθένειες πάνω μου.
“Γέροντας Ιάκωβος: Να νηστεύουμε, παιδιά μου!εδώ ολόκληρο το κείμενο
***********************
π.Αθανάσιος Μυτηλιναίος: Για τα παιδιά, τους εφήβους και την νηστεία
«Ἕνα σᾶς λέω, νά τό θυμᾶστε. Ἔχω καί γονεῖς ἀκροατάς ἤ μέλλοντες γονεῖς. Ἐάν τά παιδιά σας ἀπό νήπια -κατά μέτρον φυσικά, ἀλλά ἀπό νήπια- δέν τά μάθετε νά νηστεύουν, μήν περιμένετε νά γίνουν καλά τά παιδιά σας. Σᾶς τό λέγω καί σᾶς τό προσυπογράφω καί θά μέ θυμηθεῖτε. Ἤ ἔτσι, ἤ ἔτσι. Ἐάν τό κάνετε, θά μέ θυμηθεῖτε, καί ἄν δέν τό κάνετε, πάλι θά μέ θυμηθεῖτε. Τήν πρώτη φορά θά μέ θυμηθεῖτε μέ εὐτυχία καί τή δεύτερη φορά θά μέ θυμηθεῖτε μέ δυστυχία σας.
Αὐτό νά τό θυμᾶστε. Ἐάν -θά ἐπαναλάβω- τά παιδιά σας δέν τά μάθετε ἀπό νήπια νά νηστεύουν, μήν περιμένετε προκοπή ἀπό τά παιδιά σας. Καί θά στραφοῦν μάλιστα καί ἐναντίον σας! Θά γίνουν πρόστυχα παιδιά, ἀπαιτητικά παιδιά, μέ εὐτελῆ ψυχή, μέ ἀπαιτήσεις φοβερές, χωρίς προσωπικότητα πού νά εἶναι ἰσχυρή. Καί θά εἶναι ὁ καημός σας καί ἡ λύπη σας καί ἡ στεναχώρια σας καί ἡ δυστυχία σας! Σᾶς τό λέγω εἰλικρινά, προσέξατέ το».
(Σειρά Β΄, ὁμιλία 44η, α΄
«Μιά φορά ἕνας κύριος μοῦ λέει: «Πῶς νά νηστέψουμε τά παιδιά;». «Τί ἡλικία εἶναι;», ρωτάω. «Εἰκοσιπέντε ἐτῶν» [γελᾶ]. Ὁρίστε, ὁρίστε! Ἄν δέν νηστέψει ἀπό μικρός, ἄν δέν ἐξομολογηθεῖ ἀπό μικρός, γίνεται θηρίο ὁ ἄνθρωπος! Γιά νά μήν στραφοῦν λοιπόν τά παιδιά σας σάν θηρία ἐναντίον σας, ἀκοῦστε αὐτά τά πραγματάκια. Εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, δέν τά λέω αὐτά μόνος μου».
(Σειράχ, ὁμιλία 252η)
από athanasiosmytilinaios.blogspot.gr
Δική μας προσθήκη:
Σε ομιλία του π. Αθανασίου, που αναφέρεται στην νηστεία, τονίζει ότι εφόσον ένα παιδί δεν έχει μάθει να κυριαρχεί στον εαυτό του στο θέμα του φαγητού, τηρώντας τις νηστείες, πώς θα μπορέσει μεγαλώνοντας να κυριαρχήσει στα σαρκικά πάθη;…Η νηστεία του μαθαίνει την αυτοκυριαρχία και τον αυτοπεριορισμό, και βοηθάει στην ψυχική και σωματική εγκράτεια.
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και ο Γ. Παΐσιος στο βιβλίο του Επιστολές, όπου τονίζει την επίδραση κάποιων τροφίμων στην δημιουργία σαρκικής πύρωσης στους νέους.
Δυστυχώς, τα παιδιά στις μέρες μας μπαίνουν νωρίς στην εφηβεία και δέχονται από νωρίς πόλεμο από τον πειρασμό και το περιβάλλον στο θέμα της αγνότητας. Μαθαίνοντας από τα πρώτα παιδικά χρόνια να περιορίζουν την όρεξή τους με την νηστεία, βοηθιούνται αργότερα να διατηρήσουν την καθαρότητα του σώματος και της ψυχής τους.
******************
Συζητώντας με το παιδί μας για την νηστεία
Έχει αξία να μιλήσουμε για τη νηστεία στη ζωή μας νηστεύοντας εμείς οι ίδιοι. Στην απορία του παιδιού μας, θα εξηγήσουμε την εντολή του Χριστού, η εφαρμογή της οποίας δεν είναι στέρηση της ελευθερίας, αλλά κίνηση αγάπης του παιδιού προς τον Πατέρα.
Εξηγούμε στα παιδιά μας την αξία και των νηστίσιμων φαγητών, τα οποία εν αφθονία τα βρίσκουμε σήμερα, ακόμα και στα ταχυφαγεία. Είναι άλλωστε τέτοια η ποικιλία τροφών που ο κόσμος μας διαθέτει, ώστε υπάρχει η δυνατότητα πολλών επιλογών.
Στα μεγαλύτερα παιδιά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα του αθλητή, ο οποίος για να πετύχει στην σταδιοδρομία του στερείται ορισμένων τροφών και απολαύσεων. Διδάσκουμε έτσι στο παιδί μας, ότι αν δεν χάσει κανείς, δεν κερδίζει και ότι αν δεν θυσιάσει, δεν μπορεί να οδηγήσει τον εαυτό του στο να ανέχεται την μη ικανοποίηση των επιθυμιών του από τον συνάνθρωπό του. Έτσι, μιλούμε και για το πνευματικό νόημα της νηστείας, που αποτελεί μέσο για τον περιορισμό των παθών και των αδυναμιών μας. Αν δεν περιορίσουμε το σώμα μας, δεν είναι εύκολο να παλέψουμε με τις αδυναμίες της ψυχής.
Στον έφηβο, πάντως, προτείνουμε και δεν επιβάλλουμε. Στο σπίτι μας βέβαια ακολουθούμε το πρόγραμμα της νηστείας. Αυτό είναι ο κανόνας. Δεν ζητούμε όμως από τον έφηβο να τηρήσει τη νηστεία και έξω από αυτό. Το αφήνουμε στην διακριτική του ευχέρεια, γιατί η εφηβεία δεν θέλει απαγορεύσεις, αλλά ενθάρρυνση για προσωπικές αποφάσεις.
Πάνω απ’ όλα, προσευχόμαστε στο Θεό ώστε τα παιδιά μας να κατανοήσουν τις αρχές που θέλουμε να τους διδάξουμε. Η τελική επιλογή τρόπου ζωής δεν είναι κατόρθωμα δικό μας, αλλά δώρο του Θεού στη ζωή των παιδιών μας. Εμείς προτείνουμε και δείχνουμε δρόμους. Ο Θεός θα είναι τελικά που θα βοηθήσει αυτοί να καρποφορήσουν και όσο τα παιδιά είναι κοντά μας, αλλά και στο μέλλον.
Αυτό άλλωστε είναι και το τελικό νόημα της άσκησης και του πνευματικού αγώνα. Να καλλιεργηθεί σε όλους μας η εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού και η αγάπη προς Αυτόν. Αλλιώς, απλώς λειτουργούμε με κριτήρια ηθικιστικά, που δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτό που θέλουμε να περάσουμε στα παιδιά μας: την ορθόδοξη παράδοση και τις αρχές της.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός :Συζητώντας με το παιδί μας για την νηστεία-εδώ ολόκληρο το άρθρο
******************
από την” Διαθήκη της Μάνας”
Μὴν ξεχνᾶτε καὶ τὶς νηστεῖες, νὰ τὶς κρατᾶτε ὅλες, ὅπως σᾶς τὶς βαστοῦσα κι ἐγώ, ἀπὸ 6 χρονῶν καὶ μετά. Ὅλα αὐτά, ἀγαπημένα μου παιδιὰ καὶ ἐγγόνια, ὅταν θὰ τὰ κρατᾶτε, θὰ εἶναι σὰν νὰ μοῦ ἀνάβετε κάθε μέρα ἕνα κεράκι. Θὰ εἶναι γιὰ μένα τὸ καλύτερο καθημερινὸ μνημόσυνο.
από την διαθήκη μιας ευλογημένης ψυχής- εδώ ολόκληρο το κείμενο
