Της Ζαμπίας Λαζανάκη
Χιλιοπερπατημένο τον έχω τον τόπο μου!
Χιλιοαγκαλιασμένα κάθε δέντρο ,κάθε πόρτα, κάθε σοκάκι!
Την Κυριακή τον ξαναπερπάτησα με περισσή χαρά σα να κρατούσα κάτι πολύτιμο που ήθελα να δείξω, να μοιραστώ την ομορφιά του, την ενέργεια, την ιστορία, τις γεύσεις και τις φωνές του .
Οι εκπαιδευτικοί-μαθητές του Θερινού Σχολείου ΠΕΚΕΣ Κρήτης ήταν οι συνοδοιπόροι μου σε αυτό το μοίρασμα του Αμπελούζου.
Την τρίτη ημέρα του θερινού σχολείου ξεκινήσαμε από την Γεωργική Σχολή Μεσαράς, μετά από ένα εργαστήριο με καλοκαιρινούς και χειμερινούς σπόρους.
Τα χέρια τους ήταν γεμάτα λάσπες και τα μάτια τους έλαμπαν από αυτό το παιδικό ανακάτεμα, χώμα άργιλο, νερό και σπόρος.
Ξεπλύθηκαν όπως όπως σε μια βρύση με λάστιχο και ανεβήκαμε τα σκαλοπάτια της Αγίας Παρασκευής, μιας Εκκλησίας του 13ου αιώνα, αγαπημένη όλης της Μεσάρας και χτισμένη πάνω σε ρωμαϊκές στοές και κατακόμβες.
Συνεχίσαμε την πορεία μας κάτω από τον μεσημεριανό ήλιο του Ιούλη και σταματήσαμε στο παλιό Δημαρχείο του Δήμου Αμπελούζου εν έτη 1880.
Η επόμενη στάση μας στη βρύση που είχε τραβηχτεί η πιο παλιά φωτογραφία που απεικονίζει τον Αμπελουζο μιας άλλης εποχής.
Εκεί κάτω από την πλούσια σκιά του αιωνόβιου ευκάλυπτου μάς περίμεναν τα παιδιά για ένα θεατρικό γεμάτο ευχές, παράδοση και δοξασίες!
Περπατήσαμε κατά μήκος του Ληθαίου ποταμού και φτάσαμε στην Ευαγγελίστρια, την πολιούχο του χωριού μας που έχει γκρεμιστεί και ξαναχτιστεί δύο φορές, εκεί μας καρτερούσε ένα ιερό προσκύνημα και ένα δωράκι ευλογία από την Ενορία του Αμπελούζου.
Το Αρχοντικό των Μαράκηδων που αναμετράται ακόμα με τον χρόνο ήταν το επόμενο σταμάτημα μας.
Εκεί που ο Πανανός Θεοδουλάκης μεγάλωσε και μεγαλούργησε πριν το πουλήσει στην οικογένεια των Μαράκηδων.
Μου ζήτησαν και τους διάβασα λέξεις που βίωσα με τις δύο κύριες, τις τελευταίες που έζησαν σε αυτό πριν την απόλυτη μοναξιά του.
Το απαλό αεράκι και η θέα της πλατείας μας με τα Πλατάνια ήταν η τελευταία παράγραφος της ξενάγησης, που περιείχε κατακόκκινη παγωμένη κανελάδα, δροσερή ρακή φρούτα και κεράσματα από τον Π.Σ. Αμπελούζου.
Το 3ο Θερινό σχολείο για την Αειφορία υλοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Μεσαρά και ευχόμαστε η ενέργεια και η αύρα αυτού του τόπου, του τόπου μας ,να γίνει έμπνευση, ερέθισμα για νέες προσεγγίσεις της Αειφορίας!
Χιλιοευχαριστούμε την υπέροχη δασκάλα αυτού του σχολείου κ. Αμαλία Φιλιππάκη πρωταίτιο αυτής της διάδρασης και του βιώματος!
Την Περιφέρεια Κρήτης και τις Δημοτικές Αρχές που στήριξαν αυτήν την προσπάθεια ανάδειξης της Μεσαράς.
Τον Σύλλογο Π.Ε. Δομήνικο Θεοτοκόπουλο που πάντα στηρίζει δράσεις επιμόρφωσης και εξωστρέφειας των εκπαιδευτικών!
Και φυσικά ευχαριστούμε όλους τους εκπαιδευτικούς από όλη την Κρήτη που συμμετείχαν ενεργά στο 3ο Θερινό Σχολείο βιώνοντας μια μοναδική εμπειρία γνώσης.
Η Μεσαρά είναι τόπος ευλογημένος και σίγουρα “αντίο” δε λέει σε κανένα…
Μονάχα “εις το επανιδείν” !
“Εις το επανιδείν” λοιπόν!
Φωτογραφίες από τη Χρυσή Μανουσάκη και των εκπαιδευτικών που συμμετείχαν στο 3ο Θερινό σχολείο για την Αειφορία!
