Του Νίκου Ψιλάκη
Να αναπλάσουμε μιαν ολόκληρη εποχή, να δούμε τις περιβολές των ανθρώπων, να φορέσουμε τις μάσκες που εκείνοι φορούσαν, να γνωρίσουμε τη δική τους νοοτροπία, να γευτούμε τη χαρά, να τους αποκαλύψουμε!
Για την ομιλία μου στη Βικελαία Βιβλιοθήκη του Ηρακλείου ο λόγος. Την Τετάρτη 6 Μαρτίου, ώρα 6 το απόγευμα.
Πρωτοβουλία της Ρένας Παπαδάκη, Αντιδημάρχου Πολιτισμού, ήταν. Εκείνη επέμενε να εντάξει την εκδήλωση στην άκρως ευρηματική μα κι κάμεραη σειρά «Μικρές ιστορίες της πόλης». Και είχε δίκιο! Πέρασα καλά ανακαλώτας (ξανα) τις μνήμες των άλλων, μελετώντας φθαρμένες μάσκες που μετρούν περισσότερο από έναν αιώνα ζωής, αναδιφώντας πηγές και τεκμήρια. Και ελπίζω να περάσουν το ίδιο καλά όσο βρεθούν μαζί μας το απόγευμα της Τετάρτης.
Θα γυρίσουμε πίσω τον χρόνο και παράλληλα θα κάνουμε όνειρα για το αύριο. Γιατί οι Απόκριες είναι μια λαϊκή γιορτή που εμπνέει, ένας ύμνος στον φυσικό κόσμο με βασικά και απαραίτητα μέσα την παρωδία, το γέλιο και την ουτοπική – κατά Μπαχτίν – ελευθερία. Μια γιορτή που διασκελίζει τις εποχές, μεταλλάσσεται και περνά γαληνά ως απόσταγμα μνήμης στον χώρο της τέχνης – της λογοτεχνίας μη εξαιρουμένης.
Ξεκινάμε από τις Απόκριες της ρήξης, τότε που το πρώτο καρναβάλι αποσκοπούσε στο να μετατραπεί σε μια κραυγαλέα δήλωση ταυτότητας και σε έκφραση ρήξης τόσο με τις οθωμανικές αρχές όσο και τη μουσουλμανική κοινότητα. Από αυτά ξεκινάμε. Και καταλήγουμε… όπου η συζήτηση!
Ευχαριστώ θερμά την κυρία Παπαδάκη για την πρόσκληση και την εξαιρετική συνεργασία κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της εκδήλωσης.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
https://karmanor.gr/…/oi-peripeteies-tis-kastrinis…
