Με μία από τις εμβληματικότερες όπερες του κόσμου ετοιμάζεται να αντηχήσει για πρώτη φορά στην Ιστορία ένα ελληνικό παραδοσιακό μουσικό όργανο με αδιάλειπτη παρουσία αιώνων: η κρητική λύρα. Σχεδόν μισό αιώνα μετά τα εγκαίνια της περίφημης Όπερας του Σίδνεϊ από τη βασίλισσα Ελισάβετ, ο ήχος της λύρας θα ακουστεί στον «ναό της μουσικής και των τεχνών» μέσα από τα χέρια ενός ομογενούς καλλιτέχνη. Σε αυτό το ιστορικό ραντεβού με το αυστραλιανό κοινό η συμμετοχή αναμένεται αθρόα: σχεδόν 10 ημέρες πριν από την εκδήλωση, που έχει προγραμματιστεί για τις 13 Δεκεμβρίου, έχουν πουληθεί όλα τα εισιτήρια, ενώ οι διοργανωτές σχεδιάζουν, ήδη, μια δεύτερη παράσταση την ίδια ημέρα, ώστε να ικανοποιηθεί η αυξημένη ζήτηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εκδηλώσεις που αποφασίζεται να φιλοξενηθούν στην Όπερα του Σίδνεϊ πληρούν αυστηρούς όρους που θέτουν ειδικοί κριτές, ενώ η έγκρισή τους γίνεται με γνώμονα την πρωτοτυπία των έργων και τη σύμπραξη δημιουργών που προέρχονται από διαφορετικά πολιτιστικά περιβάλλοντα.
Η κρητική λύρα θα ακουστεί στο Σίδνεϊ στο πλαίσιο της παράστασης «Τραγούδια χωρίς σύνορα», μιας εκδήλωσης – υμνητή της συνύπαρξης των λαών, καθώς θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή τριών Ελλήνων και τριών Τούρκων καλλιτεχνών.
Όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο λυράρης Μιχάλης Πλατύρραχος, ο άνθρωπος που θα εισαγάγει την κρητική λύρα στην Όπερα του Σίδνεϊ, αυτό που θα συμβεί στις 13 Δεκεμβρίου είναι η πραγματοποίηση ενός ονείρου που γεννήθηκε το 1997.
«Τη χρονιά εκείνη, με τη συμμετοχή μου στη μεγάλη συναυλία του μαέστρου και μουσικοσυνθέτη Θέμου Μέξη, όπου η κρητική λύρα έλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια συμφωνική ορχήστρα, γεννήθηκε μέσα μου η ιδέα και η πεποίθηση ότι η λύρα της Κρήτης πρέπει να κατέχει μια θέση σε αυτούς τους χώρους και ότι μπορεί να ενταχθεί σε μια συμφωνική ορχήστρα ακόμα και μέσα στην Οπερα του Σίδνεϊ», λέει ο Μιχάλης Πλατύρραχος, ο οποίος είναι παιδί μεταναστών από την Κρήτη. Ετσι, «από τις ταβέρνες, τα πανηγύρια και τις χοροεσπερίδες των συλλόγων η λύρα μπαίνει πλέον στα “μεγάλα σαλόνια”, όπου και θα δικαιωθεί απόλυτα, καθώς η αποθέωσή της μέσα σε έναν μεγαλοπρεπή χώρο όπως το Sydney Town Hall την ανεβάζει σε άλλο επίπεδο», σημειώνει. «Υστερα από τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς, επιμονής, υπομονής, εδραίωσης του μουσικού μας ρεπερτορίου, η πραγματοποίηση αυτού του ονείρου – να ακουστεί δηλαδή ο ήχος της λύρας μέσα στην Οπερα του Σίδνεϊ για πρώτη φορά – δεν είναι μόνο μεγάλο ιστορικό και προσωπικό επίτευγμα αλλά τιμή στο όργανο και στον τόπο που αντιπροσωπεύει, την Κρήτη μας».