Κακώς εννοούμενες «παραδόσεις». Λέξεις νοήματα φέρουσες. Σε πολλές των περιπτώσεων νοήματα «κακοποιημένα». «Στην Κρήτη τα έθιμα είναι μετρημένα, οι άνθρωποι με τις πράξεις τους δείχνουν κάποιες φορές να το ξεχνούν και να το παρερμηνεύουν. Μέτρο, πειθαρχία και ταπεινότητα», αναφέρει ο Αντώνης Μαρτσάκης.
Για να συμπληρώσει η Βίκη Αρβελάκη: «υπάρχει ένα “λανσάρισμα” των παλιών ιδεών και συνηθειών που οι σύγχρονοι Κρητικοί στην πραγματικότητα τις αγνοούν παντελώς, κατά συνέπεια τις φαντάζονται, τις παραφράζουν και τις υιοθετούν κατά το δοκούν. Έτσι η ανάγκη κάποιων να συνεχίσουν την ταυτότητα τους ως αγέρωχοι Κρητικοί γίνεται παρωδία και γραφικότητα».
Νόμισμα με δύο όψεις ο κάθε τόπος.
Δραματική αύξηση των καταγγελιών ενδοοικογενειακής βίας στην Κρήτη με πάνω από 127 περιστατικά τον μήνα.
Αιματηρό επεισόδιο με πυροβολισμούς στις Μαλάδες ζωντανεύει τη βεντέτα των οικογενειών Ξυδάκη και Κοκολογιάννη.
Επί 4 ώρες μεθυσμένος και με αντιψυχωσικά ο 45χρονος που σκότωσε ένα 22χρονο παιδί. Οι αστυνομικοί δεν συνέλαβαν τον επιχειρηματία με τη διαδικασία του αυτόφωρου, παρά το γεγονός ότι με το αλκοτέστ βρέθηκε να είναι υπό την επήρεια μέθης.
Η μητέρα και ο σύντροφός της κακοποίησαν βάναυσα τον 3χρονο Άγγελο. Το παιδί δεν κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή λόγω των βαρύτατων τραυμάτων του.
Δεν είναι αυτή η Κρήτη. Δεν ψάχνουμε τις «απαντήσεις» στα κακώς κείμενα. Τις ιστορίες των ανθρώπων θέλουμε να αναδείξουμε. Εκείνες τις ιστορίες που έχουν πίσω τους μια στάση ζωής και μια κουλτούρα που σέβεται το παρελθόν χωρίς να το παραγνωρίζει.
Εκείνες τις ιστορίες που έρχονται να υπενθυμίσουν ότι είναι άδικο -και άτοπο- η Κρήτη να στιγματίζεται από συγκεκριμένες πράξεις και συμπεριφορές.
Φωτεινές φωνές και πορείες ζωής, ως ηθικό «αντίβαρο» στην απηνή -ουκ ολίγες φορές- πραγματικότητα.
