Κείμενο – Φωτογραφία: Γιώργος Μαμάκης
Ο ήχος της δέστρας των κραμπον που κουμπώνουν στις ορειβατικές μπότες σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας πορείας με επιμονή προς ένα στόχο, κάνοντάς τον να ταυτίζεται με την μεθοδολογία της ζωής… το μυαλό πάντα προσπαθεί να σε παρεκκλίνει από τον προορισμό σου.
Βήμα προς βήμα η ψυχή ταξιδεύει, χάνεται μέσα στον συλλογισμό του νου…
Αλήθεια πόσοι μπορούν να το αντέξουν αυτό; Πόσοι μπορούν να αντέξουν τον εαυτό τους και τις σκέψεις τους κατά την ανάβαση?
Κάθε ανάβαση όμως και μια μικρή νίκη!
Μια μικρή κατάκτηση κορυφής παρέα συνήθως με καλούς φίλους , αγαλλίαση ψυχής και έναυσμα για καινούργιο στόχο…
Άλλες φορές κάτω από ιδανικούς καιρούς και άλλες φορές κάτω από συνθήκες που θα τρομοκρατούσαν έναν άνθρωπο της πόλης. Μικρά βήματα προς τα επάνω και τα κραμπον να γαντζώνουν δυνατά το χιόνι.
Σίγουρα θέλει υπομονή, δεν είναι για βιαστικούς τύπους που τα θέλουν όλα γρήγορα στην ζωή τους.
Η κάθε κορυφή, το κάθε βήμα, η κάθε σκέψη σε φέρνει όλο και ποιο κοντά στο ποθητό αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει χιονισμένο βουνό με ήπιες κλίσεις, αναγκαστικά θα παλέψεις με τον εαυτό σου, θα δείξεις επιμονή, θα αναπτύξεις τεχνικές και θα προσπαθήσεις με όλες σου τις δυνάμεις να ανέβεις στην κορυφή.
Δεν υπάρχει εύκολη λύση.
Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που δεν κάνει χειμερινή ορειβασία ο περισσότερος κόσμος. Προτιμά την ασφάλεια του χιονοδρομικού και του λιφτ.
Όλα τα σκάφη είναι ασφαλή στο λιμάνι, δεν φτιάχτηκαν όμως για αυτό τον σκοπό, φτιάχτηκαν για να ταξιδεύουν στην ανοιχτή θάλασσα.
Και εμείς φτιαχτήκαμε για να ζήσουμε, όχι για να φοβόμαστε ή να μην θέλουμε να κουραστούμε. Όλοι μας κάποια στιγμή θα φύγουμε από αυτό τον κόσμο.
Πλησιάζοντας όμως αυτή η στιγμή θα αναρωτιόμαστε πόσο έντονα ζήσαμε.
Κανένας μας δεν μετανιώνει για αυτά που έκανε, μάλλον μετανιώνει για αυτά που φοβήθηκε και δεν τόλμησε να κάνει…!
Τίποτα δεν είναι εύκολο, όμως δεν πρέπει να τα παρατάς, θέλει μεθοδικότητα η ζωή. Βάζεις τα κραμπον στα πόδια, κουμπώνεις την δέστρα και ξεκινάς με αργά βήματα…. Αν και έχεις δυνάμεις, η εμπειρία λέει ότι θα πρέπει να έχεις ένα σταθερό ρυθμό από την αρχή μέχρι το τέλος και ένα ακόμα βασικό συστατικό, την παρέα καλών συντρόφων!
Αν οι συνθήκες είναι καλές θα μπορέσεις να μοιραστείς και κάποιες βαθύτερες σκέψεις μαζί τους φθάνοντας προς την κορυφή…
Κατά τον Αριστοτέλη υπάρχουν 15 αρετές, το χειμερινό βουνό έχω την αίσθηση ότι καλλιεργεί τις περισσότερες από αυτές: αυτοπειθαρχία, επιμονή, υπομονή, κουράγιο, συν-εργατικότητα, φιλικότητα και σίγουρα το χιούμορ.
Όποιος έχει βρεθεί σε ομάδα που ανεβαίνει προς την κορυφή μπορεί να αντιληφθεί τις επιρροές που δέχεται από την ομάδα αλλά πάνω από όλα από τις ίδιες του τις σκέψεις….!
Καλές καταβάσεις σε όλους!
