Εορτή των Αγίων Πάντων αύριο και εορτάζει το εκκλησάκι στην περιοχή “Πάνω Αμπέλια” στ΄ Ανώγεια και θα ακολουθήσει τραπέζι για τους πιστούς,
Πρόκειται για την εκκλησία που θεμελίωσε ο πρώην δήμαρχος Ανωγείων Γεώργιος Σμπώκος σε μια επιθυμία της αείμνηστης γυναίκας του Αμαλίας και βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τα Σιλό.
Η πρώτη λειτουργία εκεί έγινε το 2014 και από τότε κάθε χρόνο την ημέρα των Αγίων Πάντων γίνεται ένα ξεχωριστό και σεμνό πανηγύρι σε μια υπέροχη τοποθεσία των Ανωγείων.
Πριν μερικά χρόνια, ο Γεώργιος Σμπώκος είχε περιγράψει με συγκλονιστικό τρόπο στην ΑΝΩΓΗ για το πως κατάφερε με πενιχρά οικονομικά μέσα και με την βοήθεια των παιδιών του να χτίσει την εκκλησία που αποτέλεσε ένα όραμα της γυναίκας του από το 1998, με την Αμαλία να μην προλαβαίνει να τη δει χτισμένη αλλά σίγουρα η ψυχή της από εκεί ψηλά θα είναι ευτυχισμένη που ο Ναός χτίστηκε και λειτουργεί κανονικά χάρη στον άοκνο εργάτη τον Ανωγείων σύζυγο της.
Διαβάστε την αφήγηση του Γεωργίου Σμπώκου στην “Α” στις 5 Αυγούστου του 2014 για τη θεμελίωση της εκκλησίας:
“Ήταν μια ηλιόλουστη ημέρα του Νοέμβρη του 1998. Είχαμε ολοκληρώσει τον καθαρισμό και την άροση του χώρου, ανατολικά ,βόρεια και νότια της εκκλησίας, έχομε ανοίξει τους λάκκους για την φύτευση των δέντρων και πρωί -πρωί ξεκινήσαμε εγώ και η σύζυγος μου και μεταβήκαμε στο Ηράκλειο για την παραλαβή των προς φύτευση δέντρων και κατά τις μεσημεριανές ώρες ήμαστε εδώ και αρχίσαμε την εργασία του φυτέματος.
Κάποια στιγμή καθίσαμε να ξεκουραστούμε και μέσα στην κουβέντα μας άκουσα έκπληκτος την Αμαλία να μου λέει ,κοιτάζοντας το μικρό και γεμάτο από χαράκια και άγριους θάμνους λοφίσκο, όπου σήμερα είναι κτισμένο το εκκλησάκι:
-Ιύ ,μπρε πως ταιριάζει να χτίσουμε εκειέ ένα εκκλησάκι των Αγίων Πάντων!!
-Καλά της απάντησα .Όπως κάμαμε τόσα άλλα θα κάνουμε και το εκκλησάκι που θέλεις.
Όμως τα χρόνια περνούσαν και το θέμα σχεδόν ξεχάστηκε.
Η Αμαλία αρρώστησε βαριά .Μπαινοβγαίναμε στα νοσοκομεία και η κατάσταση της παρά τις προσπάθειες χειροτέρευε.
Το καλοκαίρι του 2011 κάναμε την τρίτη εισαγωγή στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο και η κατάσταση έχει επιδεινωθεί και εμείς όλοι αλλά και η Αμαλία μου διαισθανόμαστε ότι το τέλος πλησιάζει. Μάλιστα η ίδια φεύγοντας από τα Ανώγεια και απαντώντας στις ευχές κατ ευόδωσης με σβησμένη την φωνή απάντησε:
-Εγώ φεύγω για την μεγάλη στραθειά!
Βρισκόμαστε τα δυο μας στον θάλαμο του Βενιζελείου κι όπως κουβεδιάζαμε την άκουσα με παράπονο να μου λέει:
-Ιύ μπρε και δε μου έκαμες το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων που είπαμε!
-Κι αυτό στενοχωρά ‘σαι της απάντησα, σε τρεις μήνες θα σου το ‘χω έτοιμο…
Χωρίς άλλη κουβέντα φανερά στενοχωρημένος και ταραγμένος σηκώθηκα ,πήρα το αυτοκίνητο κι έχοντας στην τσέπη 98 ευρώ ξεκίνησα από το Βενιζέλειο να έρθω στα Ανώγεια και να διαρμιστώ το θέμα της εκκλησίας, με την προϋπόθεση ότι οι λίγες οικονομίες που είχα ,είχαν εξανεμιστεί.
Φθάνοντας στα Ανώγεια, συνάντησα τον οικοδόμο, γείτονα και φίλο μου Γιάννη Νταγιαντά ή Λαμπρινογιάννη.
Του ανέφερα το πρόβλημα μου με την εκκλησία και ακόμη ότι δεν είχα χρήματα να του δώσω άμεσα, αλλά μπορούσα να του δίνω 1000 ευρώ στο τέλος κάθε μήνα.
Ο Γιάννης δέχτηκε και άρχισε άμεσα την ανέγερση της εκκλησίας, την ολοκλήρωση της οποίας εμείς απολαμβάνουμε σήμερα.
Δεν μπόρεσε όμως να δει η πολύ-αγαπημένη μου σύζυγος.
Πιστεύω όμως ότι από εκεί ψηλά που βρίσκεται ,από την γειτονιά των Αγγέλων, θα βλέπει το εκκλησάκι της, θα μας βλέπει όλους κι η Άγια Ψυχή της θα αγάλλεται..”
Πηγή: anogi.gr
