Διηγείται ή πνευματική του κόρη, Γερόντισσα Ναντιέζνσα.
Στήν κηδεία του ήμουν παρούσα. Τά δυό βράδια πού παρέμεινε τό σκήνωμα του στόν ναό ήμουν εκεί καί τού διάβαζα τό ψαλτήρι. Τό δεύτερο βράδυ, καθώς διάβαζα τό ψαλτήρι, τόν είδα μπροστά μου ολοζώντανο. Καθόταν λίγο πιό πέρα κοντά σέ ένα τραπέζι.
Έμεινα άφωνη.Τήν ημέρα τής κηδείας του έγινε μεγάλη μάχη μέ τούς αστυνομικούς, πού δέν μάς επέτρεπαν ούτε νά μεταφέρουμε τό λείψανο του από τόν κεντρικό δρόμο ούτε νά ψάλλουμε.
Δέν θά ξεχάσω τό έξης καταπληκτικό γεγονός: Όταν δίναμε τήν μάχη μέ τούς αστυνομικούς πάνω από τό φέρετρο του, εμφανίστηκαν στόν ουρανό χιλιάδες περιστέρια πού έκαναν κύκλους καί τιτίβιζαν. Ακολούθησαν όλη τήν εκφορά τού Αγίου Λουκά στόν κεντρικό δρόμο μέχρι τό κοιμητήριο. Ή διάρκεια ήταν περίπου τρεισήμισι ώρες. Όλη αυτή τήν ώρα ψάλλαμε τό «Άγιος ό Θεός» και τα περιστέρια μας ακολουθούσαν. Όταν φτάσαμε στό κοιμητήριο, τά περιστέρια κάθισαν πάνω στήν στέγη τής εκκλησίας. Σάν τελειώσαμε καί αρχίσαμε νά αποχωρούμε, τά περιστέρια πέταξαν τιτιβίζοντας καί κανείς ποτέ δέν τά ξαναείδε. Ήταν χιλιάδες περιστέρια καί τό γεγονός αυτό προκάλεσε μεγάλη εντύπωση.
Ακόμη καί οί «άθεοι» προβληματίστηκαν.
Όλα τά πνευματικά του παιδιά είχαν πεισθεί ότι επρόκειτο περί αγίου. Δέν είχαμε καμιά αμφιβολία καί ότι τού ζητούσαμε στήν προσευχή μας, μάς τό έδινε.
Από τότε μέ επισκέφθηκε κάποιες φορές. Τήν τελευταία φορά πού ήρθε πρόσεξα ότι τό ράσο του είχε λίγες λάσπες. Τό καθάρισα καί τού είπα: «Δεσπότη μου, πού λερώθηκες; Άλλη φορά νά προσέχεις…»
Άγιε Τού Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών
Πηγή: Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης † 23 Μαΐου 1999 – Γιωργος Γεωργουδάκης
