Η Ιερά Μονή Βροντησίου βρίσκεται στις ανατολικές υπώρειες του Ψηλορείτη. Υπήρχε πριν από το 1204-1211, πριν δηλ. από την περίοδο της Ενετοκρατίας.
Μαζί με την Μονή Βαλσαμόνερου, που σήμερα είναι εξάρτημα της, άκμασαν κυρίως κατά τελευταίους αιώνες της Ενετοκρατίας.
Υπήρξε κέντρο παιδείας και τεχνών και συνέβαλε καθοριστικά στην υπόθεση της Κρητικής Αναγεννήσεως.
Το δίκλιτο καθολικό τιμάται στον Άγιο Αντώνιο και στον Απόστολο Θωμά και πανηγυρίζει αντίστοιχα 17 Ιανουάριου και την Κυριακή του Θωμά.
Στο κλίτος του Αγίου Αντωνίου σώζονται τοιχογραφίες του 14ου αγώνος παλαιολόγοι επιρροής. Κατά το τέλος του 16ου αιώνος βρισκόταν εδώ και εργάστηκε ο μεγάλος Κρητικός ζωγράφος Μιχαήλ Δαμασκηνός.
Ήταν η εποχή οπού το μοναστήρι είχε στελεχωθεί με λόγιους μοναχούς, όπως ο Ηγούμενος Λαυρέντιος Μαρίνος και ο γνωστός συγγραφέας και βιβλιογράφος Νικηφόρος Βενετζάς.
Στη Μονή υπήρχε σχολείο και εργαστήριο αγιογραφίας.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας υποστεί μεγάλες καταστροφές. Ανέπτυξε εθνική δράση και υπήρχε αρχηγείο αγωνιστών κατά την περίοδο του Κρητικού πολέμου για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής.
Η Μονή βρίσκεται σε τοποθεσία με πανοραμική θεά και μπροστά απ΄ την είσοδο υπάρχουν αιωνόβια πλατάνια και ένα όμορφο σιντριβάνι του 15ου αιώνα βρίσκεται στην είσοδο.
Είναι ένα από τα πιο καλλιτεχνικά σιντριβάνια της Κρήτης.
Αναπαριστά τον Αδάμ και την Εύα και τους τέσσερις ποταμούς της Εδέμ από τους οποίους τρέχει νερό και πηγές που δροσίζουν τον προσκυνητή.
Στο χώρο αυτό λειτούργησαν επί έτη εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις.
Το κύριο οδικό δίκτυο που οδηγεί στην Μονή είναι μέσω της Κωμοπόλεως Ζαρού.
Πηγή: imga.gr
