Η Γερόντισσα Γαλακτία θεράπευσε τον πατέρα μου από δύσκολο καρκίνο…
Με την Γερόντισσα Γαλακτία γνωρίστηκα και συνδέθηκα το 2011 όταν βρέθηκα για λόγους επαγγελματικούς στις Μοίρες.
Ένας συνάδελφος μου που αργότερα έγινε και σύντεκνος μου, μου είπε να με πάει σε μια γιαγιά που τέτοια δεν έχω ξαναδεί.
Πήγα ευχαρίστως.
Η συνάντηση αυτή ήταν η πιο βασική της ζωής μου.
Ένα φαινόμενο αλλιώτικο μοναδικό.
Λόγια δεν υπάρχουν.
Μια φανέρωση του Θεού στη ζωή μου.
Άνοιξε την αγκαλιά της και με έβαλε.
Ήμασταν μάνα και παιδί.
Πολλά θαυμαστά είδα και έζησα που αργότερα θα τα παραδώσω εκεί που πρέπει.
Τώρα θα αναφέρω εν συντομία ένα μεγάλο θαύμα που έκανε τελευταία στην οικογένεια μου.
Το κάνω για να δοξαστεί ο Θεός και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης στην γερόντισσα.
Ο πατέρας μου, κάπως μεγάλος στην ηλικία, προέρχεται από οικογένεια ευσεβών γονέων.
Είναι πιστός και νομίζω πολύ σοβαρός άνθρωπος.
Για την γερόντισσα είχε όμως αμφιβολίες.
Έλεγε, αυτό που διάβασα χθες, ότι είπε γελώντας η γερόντισσα ότι θα έλεγε ένας δεσπότης που την επισκέφτηκε : «μια απλή ευσεβής γυναίκα του χωριού και πράμα άλλο. Σας πιπίλισε το μυαλό ο π. Αντώνιος».
Τελευταία όμως αρρώστησε με καρκίνο.
Το PSA του προστάτη ανέβηκε στο βαθμό 20.
Δεν υπήρχε δυνατότητα μέτρησης από εκεί και πάνω.
Το φυσιολογικό όριο για τους 70αρηδες είναι το 6…
Οι εξετάσεις έδειξαν καλπάζοντα καρκίνο με οξεία μετάσταση στα οστά.
Γρήγορα καθηλώθηκε στο κρεβάτι.
Οι πόνοι αφόρητοι.
Με ισχυρές παυσίπονες ενέσεις γύριζε κάπως πλευρό.
Ήμασταν ένα βήμα πριν από το «ιατρείο πόνου» για την γνωστή ειδική φροντίδα τέτοιων καταστάσεων.
Πάνω στην απόγνωση μας σκέφτηκα την γερόντισσα.
Ήξερα τη δύναμη της και ότι δεν θα μου χαλούσε χατίρι.
Το πρότεινα στον πατέρα μου και δέχτηκε να πάμε.
Με απερίγραπτη δυσκολία τον μεταφέραμε.
Εκείνη , κατάκοιτη ήταν , μόλις είδε να μπαίνει στο δωμάτιο της, τον υποδέχτηκε με το όνομα του (δεν θυμόταν κανένα εγκεφαλικά) και του είπε με χαμόγελο: «έλα κύριε τάδε να σου σιδερώσει ο Σταυρός τη ραχοκοκαλιά να σου πάρει τσι πόνους και τα κακά».
Αμέσως ο πατέρας μου με έκπληξη μεγάλη στράφηκε σε εμάς και μας είπε με τον χαρακτηριστικό τρόπο προφοράς του : «παραδέχτηκα την αγιότητα της! Παραδέχτηκα!».
Φυσικά η γερόντισσα δεν άκουε τίποτα γιατί είχα καταστραφεί η ακοή της.
Άρχισε να τον σταυρώνει 40 περίπου λεπτά.
Τον σταύρωνε στην σπονδυλική στήλη και στους λεμφαδένες.
Ευχόταν μυστικά.
Πήγαινε το χέρι της, όπου εκείνη έβλεπε με τη δική της δύναμη ότι υπάρχει εστία.
Ο πατέρας μου σηκώθηκε άλλος άνθρωπος.
Έγινε όπως πριν.
Νέα εξέταση στο PSA το έδειξε στο 0,28!
Ενώ για 2 χρόνια η ζωή του συνεχιζόταν φυσιολογικά, παρουσίασε νέα εστία στον εγκέφαλο.
Κόπηκαν οι δυνάμεις του και φυσικά το φαγητό του.
Μόνος του ζήτησε να πάμε στην γερόντισσα.
Τον μετέφερα με φοβερή δυσκολία.
Για μια στιγμή πίστεψα ότι θα μου μείνει στο δρόμο.
Μόλις φτάσαμε, η γερόντισσα δεν είχε ανάγκη να της πούμε τίποτα.
Πήρε τον Σταυρό και τον πήγε στο κεφάλι του.
Ευχόταν και έλεγε : «Παναγία μου …».
……………………………….
Αυτό ήταν!
Ο πατέρας μου σηκώθηκε περδίκι!
Πήγαμε μετά στο σπίτι του συντέκνου μου και ήταν ζωηρότερος από τα νιάτα του!
Έτσι εξακολουθεί να είναι δόξα τω Θεώ!
Φυσικά τον θεράπευσε και ψυχικά!
Ποτέ δεν είχε εξομολογηθεί, ενώ πιστεύει πολύ.
Του είπε : «Άμε εδά και από πάνω (στην Αγία Ειρήνη) να ξεπλύνεις τα από μέσα σου».
Όσα και να πω είναι λίγα.
Παραθέτω τα στοιχεία μου στο e-mesara.gr και λόγω ευαίσθητων ατομικών δεδομένων δεν τα δημοσιοποιώ.
