Γράφει ο Μιχάλης Ανδριανάκης*
Η φωτογραφία από χωριό της Ηπείρου γύρω στα 1950.
Οι κάτοικοι του χωριού βοηθούν σύσσωμοι στην επισκευή μιας στέγης.
Άντρες και γυναίκες σε “αλυσίδες” κουβαλούν τις πλάκες και τα άλλα υλικά στους μάστορες, που ακροβατούν πάνω στη στέγη.
Την έζησα αυτή την αλληλεγγύη στα χωριά μας πριν από πολλά χρόνια, όταν κάποιος έχτιζε το σπίτι του, ή έριχνε ταράτσα.
Όλοι στο πόδι, όσο και να κρατούσε το έργο.
Και ο μάστρο Σπύρος ο Βρανάς στα Σελλιά, εξαιρετικός τεχνίτης, να συντονίζει.
Και το ξαναείδα πολλά χρόνια μετά, στη δεκαετία του ’80 στην Αξό, όπου όλο το χωριό έριχνε μια ταράτσα σε ένα σπίτι.
Ίδια και απαράλλακτη η εικόνα με τους άνδρες να δουλεύουν και τις γυναίκες με δίσκους να γυρίζουν ανάμεσά τους κρατώντας δίσκους με τα πάντα, ακόμη και τσιγάρα.
Και ήταν τότε και εκείνα τα υποχρεωτικά (πολλές φορές και εθελοντικά) μεροκάματα για τις κοινές εργασίες.
Τότε δεν περίμεναν τα πάντα από την Κοινότητα και το Κράτος.
Έλυναν η ίδιοι τα κοινά προβλήματα.
Άλλοι άνθρωποι, άλλες κοινωνίες κι ας είμαστε τα βλαστάρια τους…
* Ο κ. Μιχάλης Ανδριανάκης είναι Επίτιμος Έφορος Αρχαιοτήτων