Πριν από 40, 50 ή και περισσότερα ακόμη χρόνια- προτού η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, γίνει μέρος των σχολικών προγραμμάτων- οι Βοτανικές, οι Ζωολογίες, οι Φυσικές Ιστορίες, όπως και τα Αναγνωστικά του Δημοτικού και των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου, αφιέρωναν αρκετές σελίδες στο φυσικό περιβάλλον, αλλά και στη γεωργία και στην κτηνοτροφία του τόπου.
Κι ενώ ο καπνός, το βαμβάκι, το στάρι, τα σταφύλια και ο μεταξοσκώληκας, περιορίζονταν μάλλον στις Βοτανικές και στις Φυσικές Ιστορίες, η Ελιά -λόγω της σχέσης της με τον πολιτισμό, την Ιστορία και τον καθημερινό βίο των κατοίκων της τότε αγροτικής χώρας-είχε το προνόμιο να είναι παρούσα και στα Αναγνωστικά, αυτά τα σημαντικά βιβλία με τα οποία ο μικρός μαθητής μάθαινε να συλλαβίζει τον τόπο του και τη γλώσσα του.
Όσο όμως το πολυύμνητο δένδρο ευτύχησε στην επιλογή του ως διδακτικό αντικείμενο των σχολικών εγχειριδίων, άλλο τόσο ευτύχησε σε μερικές από τις αναπαραστάσεις του. Όχι τόσο σε αυτές των ειδικών βιβλίων Φυσικής Ιστορίας και Βοτανικής-μερικές από τις οποίες είναι πρόχειρες και όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς, ανατρέχοντας στα ιστορικά σχολικά εγχειρίδια στην ιστοσελίδα του Ι.Ε.Π.*, προϊόντα «ανακύκλωσης»παλαιότερων εκδόσεων- αλλά στα Αναγνωστικά και στα Νεοελληνικά Αναγνώσματα.
Σε αρκετά από αυτά- στα οποία η εικονογράφηση ήταν προϊόν σχεδιασμού και φροντίδας, ώστε τα εικαστικά στοιχεία των βιβλίων να είναι επιμελημένα και ισότιμα με το κείμενό του-περιλαμβάνονται εξαιρετικές αναπαραστάσεις της ελιάς, αλλά και των δραστηριοτήτων που συνδέονταν μαζί της.
Ανάμεσα σε αυτές επιλέξαμε και σας παρουσιάζουμε τις εικονογραφήσεις:
Του Τάσσου (Αναστασίου Αλεβίζου) στα Αναγνωστικά της Δ’ Δημοτικού (1954, 1961), του Κ. Θετταλού στα Νεοελληνικά Αναγνώσματα της Γ’ Γυμνασίου (1950), του Σπύρου Βασιλείου στα Αναγνωστικά της Γ΄Δημοτικού (1955) και της Ε’ Δημοτικού (1949, 1952) και του Αγ. Αστεριάδη στο Αναγνωστικό της Στ΄Δημοτικού (1970, όλες τους ξεχωριστές για την καθαρή και λιτή γραμμή τους και το εξαιρετικό εικαστικά και παιδαγωγικά αποτέλεσμά τους.
Πηγή: olivenews.gr
