Ιδιαίτερη συγκίνηση είχε προκαλέσει πριν λίγα χρόνια, στην έναρξη της Α’ ετήσιας εκδήλωσης ανάδειξης και διατήρησης της ιστορικής μνήμης των γεγονότων της περιόδου της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944), στην περιφέρεια του Τυμπακίου ο χαιρετισμός του αείμνηστου σήμερα Μανώλη Γλέζου, που ανέγνωσε ο Αριστομένης Συγγελάκης.
Συγκεκριμένα ανέφερε:
Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές του Τυμπακίου και της Κρήτης
Με μεγάλη χαρά απευθύνω έναν σύντομο χαιρετισμό στην Α’ ετήσια εκδήλωση ανάδειξης και διατήρησης της ιστορικής μνήμης των γεγονότων της περιόδου της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944), στην περιφέρεια του Τυμπακίου.
Και η χαρά μου είναι μεγάλη γιατί η εκδήλωση αυτή, 76 ολόκληρα χρόνια μετά την ισοπέδωση του Τυμπακίου από τα Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχής, αποδεικνύει ότι εσείς, ο Λαός του Τυμπακίου και οι εκπρόσωποι σας στο Δήμο Φαιστού αρνείστε να ξεχάσετε, αρνείστε να παραδοθείτε στη λήθη, αντιστέκεστε στην παραχάραξη της ιστορίας, αγωνίζεστε και διεκδικείτε Δικαιοσύνη!
Ο Λαός του Τυμπακίου και ολόκληρος ο ελληνικός Λαός διεκδικεί Δικαιοσύνη! Απαιτεί έμπρακτη αναγνώριση της μεγαλειώδους Αντίστασης και Θυσίας του, που είχε ως αποτέλεσμα να απελευθερωθεί η Ελλάδα, η Ευρώπη αλλά και η ίδια η Γερμανία από τον χιτλερικό ζυγό, κάτι που η σύγχρονη Γερμανία οφείλει να μη λησμονεί!
Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης και η Εθνική μας Αντίσταση πυροδότησαν την γέννηση της Ευρωπαϊκής Λαϊκής Αντίστασης, η οποία μαζί με τον αγώνα των Συμμάχων συνέτριψαν τον φασισμό;
Αλλά και ποιος μπορεί να αρνηθεί την κτηνώδη συμπεριφορά της ναζιστικής Γερμανίας εις βάρος του Λαού μας; Την ολοσχερή καταστροφή των υποδομών, τη διάλυση της Εθνικής μας Οικονομίας, το κατοχικό δάνειο, τη συστηματική κλοπή και λεηλασία όλων των πόρων της χώρας μας, αλίμονο, και των πολιτιστικών μας θησαυρών; Ποιος μπορεί να αρνηθεί την καταναγκαστική εργασία και την πείνα που θέρισε τον ελληνικό πληθυσμό;
Και, πάνω απ’ όλα, ποιος μπορεί να αρνηθεί τα Ολοκαυτώματα και τις σφαγές του άμαχου πληθυσμού, που βύθισαν σε πένθος το λαό μας και σημάδεψε ανεξίτηλα την πορεία της χώρας μας; Μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών χωρών, μόνο η Ελλάδα είδε τον πληθυσμό της να μειώνεται, σε σημαντικό βαθμό μάλιστα, ως αποτέλεσμα της πείνας, των ασθενειών, των βασανιστηρίων, της καταναγκαστικής εργασίας, των εκτελέσεων.
Αλλά και ποιος μπορεί να δώσει λογική εξήγηση για την υπεροπτική, αδιάλλακτη και μεροληπτική εις βάρος της Ελλάδας στάση που επιδεικνύουν επί δεκαετίες οι γερμανικές κυβερνήσεις απέναντι στις δίκαιες και ισχυρά θεμελιωμένες ελληνικές αξιώσεις; Μία στάση, που δεν τιμά τη δημοκρατική Γερμανία.
Ας το έχουν όλοι υπόψη τους και ιδίως η Αντιπρόεδρος του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου κυρία Claudia Roth, που είναι σήμερα μαζί σας, ότι η σύγχρονη, δημοκρατική Γερμανία θα μπορέσει να απαλλαγεί από το άγος των εγκλημάτων του Γ΄ Ράιχ μόνο αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη των εγκλημάτων αυτών και αποδίδοντας στην Ελλάδα τις γερμανικές οφειλές!
Φίλες και φίλοι
Το Τυμπάκι με την ολοσχερή καταστροφή του, την καταναγκαστική εργασία στην οποία υποβλήθηκαν οι κάτοικοί του, τα μαρτύρια τα οποία υπέφεραν, την Αντίστασή τους στον κατακτητή αποτελεί σύμβολο Αντίστασης και Αγώνα.Σύμβολο εθνικό, ευρωπαϊκό, οικουμενικό!
Στον δύσκολο αλλά ωραίο αυτό αγώνα για την έμπρακτη αναγνώριση της Θυσίας του ελληνικού Λαού και την απόδοση των γερμανικών οφειλών στην Ελλάδα έχουμε μαζί μας ως συναγωνιστές πολλούς Γερμανούς δημοκράτες, των οποίων ο ανιδιοτελής αγώνας μας συγκινεί.
