Σαν σήμερα το 1929 ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ, σύζυγος τής Ελληνίδος επιστήμονος Αμαλίας Κουτσούρη-Φλέμινγκ, (δημιουργού τού Ερευνητικού Κέντρου Βιοϊατρικών Ερευνών «Αλέξανδρος Φλέμινγκ») δημοσιεύει στο βρετανικό περιοδικό Πειραματικής Παθολογίας, ότι στη μούχλα ενυπάρχει αντιβιοτική δράση.
Προέβει στην δήλωση όταν παρατήρησε την ελληνικής καταγωγής (Ποντία) βοηθό του, να κάνει χρήση της μούχλας με αυτόν τον σκοπό (όπου με δήλωσή της ‘’τον θυμόταν από την γιαγιά της’’).
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ενώ πράγματι ήταν τυχαίο γεγονός η παρουσία μούχλας στις βακτηριακές καλλιέργειες του Φλέμινγκ, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία η ίδια η ανακάλυψις.
Για να γίνει αυτή απαιτήθηκε το έμπειρο μάτι του επιστήμονα που αναζητούσε ακριβώς αυτές τις μικροβιοκτόνες ουσίες προκειμένου να αντιληφθεί τι σήμαινε αυτό που είχε συμβεί: γύρω από τους μύκητες τα βακτήρια είχαν πεθάνει γιατί αυτοί παρήγαγαν μια τοξική ουσία, αυτή που αργότερα ονομάστηκε πενικιλίνη από το όνομα του μύκητα Penicillium notatum που είχε παρεισφρήσει στις καλλιέργειες.
Πηγή: eistorias.wordpress.com
